Ψαράδες στη Γερμανία: Το Catch and Release μπορεί να είναι ακριβό!

Ψαράδες στη Γερμανία: Το Catch and Release μπορεί να είναι ακριβό!

Στη Γερμανία, το ψάρεμα με τη μέθοδο «catch and release» προκαλεί έντονες συζητήσεις. Με αυτή την προσέγγιση, οι ψαράδες πιάνουν ψάρια, ίσως τα εμφανίζουν περήφανα με μια φωτογραφία και μετά τα αφήνουν πίσω στο νερό. Αυτό που φαίνεται να είναι μια αβλαβής δραστηριότητα αναψυχής είναι, ωστόσο, νομικά ευαίσθητο και μπορεί ακόμη και να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα. Northern Courier αναφέρει ότι μια τέτοια πρακτική παραβιάζει τη νομοθεσία, ειδικά όταν δεν υπάρχει πρόθεση εκμετάλλευσής της. Ο Όλαφ Λίντνερ, εκπρόσωπος του Γερμανικού Συνδέσμου Αλιέων, τονίζει ότι τα δικαστήρια έχουν ήδη εξετάσει πολυάριθμες καταγγελίες σε αυτό το πλαίσιο.

Αν και πολλοί ψαράδες κατανοούν τους κινδύνους, η σύλληψη και η απελευθέρωση παραμένει δημοφιλής στην κοινότητα. Ένα πρόβλημα εδώ είναι οι διαφορετικοί νόμοι αλιείας στα 16 γερμανικά ομοσπονδιακά κρατίδια, που μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση. Σε απλή γλώσσα αυτό σημαίνει: Ό,τι είναι νόμιμο σε μια ομοσπονδιακή πολιτεία μπορεί να ρυθμιστεί εντελώς διαφορετικά στην επόμενη. Ένα παράδειγμα είναι ότι σε ορισμένες εξαιρέσεις, όπως όταν τα ψάρια είναι πολύ μικρά ή σε κλειστές περιόδους, επιτρέπεται η επαναφορά. Ωστόσο, σε αυτές τις περιπτώσεις, οι ψαράδες πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα ψάρια αντιμετωπίζονται ήπια.

Καλή μεταχείριση των ζώων και κοινωνικές απόψεις

Η συζήτηση για την καλή διαβίωση των ζώων παίζει κεντρικό ρόλο στη συζήτηση. Αρκετοί επικριτές θεωρούν ότι το «πιάσε και απελευθέρωση» είναι κακοποίηση των ζώων, καθώς το άγχος που βιώνουν τα ψάρια κατά τη σύλληψη δεν πρέπει να υποτιμάται. Διάσημες οργανώσεις όπως η PETA εκφράζουν επίσης έντονα τις ανησυχίες τους. Ο Ingo Kramer, βιολόγος αλιείας στην Κρατική Αλιευτική Ένωση της Βάδης-Βυρτεμβέργης, συμφωνεί με την PETA και εξηγεί ότι η ενέργεια παραβιάζει τη νομοθεσία για την αλιεία, επειδή οι ψαράδες επιτρέπεται να αλιεύουν ψάρια μόνο για δική τους κατανάλωση.

Επιπλέον, μια ανάλυση των αποτελεσμάτων των ψαριών δείχνει ότι τα ποσοστά θνησιμότητας των ψαριών που απελευθερώνονται ποικίλλουν πολύ. Η έρευνα αναφέρει ότι, για παράδειγμα, το 27,5% των walleye πεθαίνουν, ενώ ο κυπρίνος έχει ποσοστό θνησιμότητας μόνο 3,3%. Η επιλογή του γάντζου και του δολώματος επηρεάζει σημαντικά την επιβίωση των ψαριών που αλιεύονται. Ένα αγκίστρι χωρίς κράχτη και ο προσεκτικός χειρισμός σε όλη τη διαδικασία ψαρέματος θα μπορούσαν να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης του ψαριού.

Νομικό πλαίσιο και διεθνείς συγκρίσεις

Η διεθνής σύγκριση είναι επίσης συναρπαστική: σε γειτονικές χώρες, όπως η Δανία και η Σουηδία, ενθαρρύνεται η απελευθέρωση ψαριών, ενώ στη Νορβηγία η «αλίευση και απελευθέρωση» επιτρέπεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Στην Ιταλία, ωστόσο, η επαναφορά είναι ευρέως διαδεδομένη. Στην Αυστρία, από την άλλη, οι κανονισμοί δεν έχουν ενιαίο καθεστώς, γεγονός που καθιστά το θέμα ακόμη πιο περίπλοκο.

Οι μεταβαλλόμενες αξίες εντός της αλιευτικής κοινότητας αντικατοπτρίζονται επίσης στην αυξανόμενη δημοτικότητα του "catch and release". Ωστόσο, η νομική γκρίζα ζώνη παραμένει πρόκληση, και η κοινωνική γνώμη ειδικότερα κλίνει όλο και περισσότερο προς την προστασία της καλής διαβίωσης των ζώων. Η νομική αβεβαιότητα σημαίνει ότι ορισμένοι ψαράδες που απελευθερώνουν ψάρια πρέπει τώρα να φοβούνται τις νομικές συνέπειες. Ένα παράδειγμα είναι ένας ψαράς που οδηγήθηκε στο δικαστήριο για αυτή την πρακτική και χρειάστηκε να πληρώσει πρόστιμο 1.000 ευρώ, αν και η δικογραφία σε βάρος του τελικά αποσύρθηκε.

Μέσα σε όλες αυτές τις συζητήσεις, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η πρακτική του «πιάσε και απελευθέρωσε» παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα για τους ψαράδες στη Γερμανία που ξεπερνά κατά πολύ την απλή ψυχαγωγική δραστηριότητα.