Assia Djebar: Voices of Algerijnse vrouwen in de literatuur en film
Assia Djebar: Voices of Algerijnse vrouwen in de literatuur en film
Celle, Deutschland - Assia Djebar, een inspirerende stem van Algerije
Assia Djebar, geboren op 30 juni 1936 in Cherchell, Algerije, is een van de meest invloedrijke schrijvers in de Franse taal. Haar naam, die de betekenis verenigt "degene die troost biedt" en "de unyderentuele", toont al haar sterke persoonlijkheid. Ze begon haar literaire carrière in 1957 met haar eerste roman "La Soif", gevolgd door andere belangrijke werken zoals "Les Impatatents" en "Les Enfants du Nouveau Monde". Djebar werd de eerste Maghrebiniaanse standaardnaam en heeft altijd campagne gevoerd in haar roeping als auteur en filmmaker om de stemmen van Algerijnse vrouwen te maken, die vaak over het hoofd werden gezien door de geschiedenis. Het is dus niet verwonderlijk dat hun werken werden vertaald in 23 talen en dat ze in 2005 werden gekozen voor de prestigieuze Académie Française, de opvolger van Georges Vedel.
Een centraal werk van Djebar is de collectie 'Femmes d'Alger Dans Leur Apartment' gepubliceerd in 1978. Dit vertelt verhalen die in een dialoog zijn met geweldige schilderijen zoals die van Delacroix en Picasso. Het gebruikt deze verbinding met kunst om een moderne identiteit van Algerijnse vrouwen vorm te geven en te promoten. De collectie is niet alleen autobiografisch, maar maakt ook collectieve autofiction mogelijk door fictieve en gerestaureerde dialogen tussen vrouwen aan te pakken. De auteur brengt de stemmen en ervaringen van veel vrouwen samen in een creatieve uitwisseling - een soort opstandige dialoog tussen het verleden en het heden.
Literaire Legacy and Awards
Djebar was een gezochte docent en onderwees aan verschillende universiteiten, waaronder als professor in de moderne en hedendaagse geschiedenis van het Maghreb aan de faculteit van de literatuur in Rabat. Haar werk, dat een sterke focus legde op de geschiedenis en cultuur van Algerije, vinden wereldwijd erkenning. De film "La Nouba Des Femmes du Mont Chenoua", die ze in 1978 publiceerde, behandelt vergelijkbare onderwerpen en kreeg in 1979 de International Critique Prize aan de Biënnale van Venetië. Dit werk is nog steeds een belangrijk onderdeel van het studieprogramma aan veel Amerikaanse universiteiten.
Het werk van Djebar werd erkend met talloze prijzen, waaronder de Prix Liberature en de International Neustadt Prize. Haar bijdragen aan literatuur en wetenschap werden erkend door de universiteiten van Wenen en Osnabrück. Bovendien organiseerde ze internationale literaire symposia om haar visie en ideeën over Algerijnse vrouwen en hun rol in de samenleving te delen.
Politieke en culturele inzet
Assia Djebar werkte niet alleen als schrijver, maar ook als een toegewijde stem voor de Algerijnse cultuur en de rechten van vrouwen. Haar werken zijn gevuld met een diep inzicht in de uitdagingen waarvoor vrouwen stonden en voor staan, en ze sloot zich actief aan bij het debat over de sociale en culturele situatie in Algerije. In haar werk moedigt ze vrouwen aan om hun verhalen te vertellen en de dialoog met elkaar te handhaven - een boodschap die vooral de nadruk legt in de postwand van "Femmes d'Alger Dans Leur Apartment". Deze toewijding aan de bevrijding van vrouwen brengt hen tot een sleutelpositie in literair en sociaal discours, zowel in Algerije als in de wereldwijd.
Assia Djebar stierf in Parijs op 6 februari 2015, maar haar erfenis leeft in haar teksten en de vooruitgang die ze vocht voor de zichtbaarheid van Algerijnse vrouwen in de literatuur. Je werken nodigen je uit om met je eigen zelfbeeld en je eigen identiteit in de wereld van vandaag om te gaan. Een duidelijke oproep om de dialoog voort te zetten en de stemmen van de vrouwen nooit te laten zwijgen. Als we terugkijken op uw levenswerk, dat ons blijft inspireren, blijft uw boodschap relevant: de kracht van uitwisseling en empathie tussen vrouwen.
Kijk voor meer informatie over dit buitengewone leven en werk van Assia Djebar de rapporten van Radio>,
Details | |
---|---|
Ort | Celle, Deutschland |
Quellen |
Kommentare (0)