Verpleeghuizen in Hameln: sluiting dreigt – financiële crisis in de gezondheidszorg!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Hameln wordt geconfronteerd met toenemende faillissementen in bejaardentehuizen. De economische uitdagingen zetten de exploitanten en de getroffenen onder druk.

Hameln sieht sich steigenden Insolvenzen bei Seniorenheimen gegenüber. Die wirtschaftlichen Herausforderungen belasten Betreiber und Betroffene.
Hameln wordt geconfronteerd met toenemende faillissementen in bejaardentehuizen. De economische uitdagingen zetten de exploitanten en de getroffenen onder druk.

Verpleeghuizen in Hameln: sluiting dreigt – financiële crisis in de gezondheidszorg!

De afgelopen jaren heeft zich een alarmerende ontwikkeling voorgedaan in de zorgsector in Duitsland: steeds meer voorzieningen staan ​​onder enorme financiële druk. Het Curanum Weserbergland centrum voor zorg en verpleging in Hameln heeft nu aangekondigd de deuren te sluiten. Dit is opnieuw een zorgwekkend teken in een toch al gespannen situatie, die nog wordt verergerd door stijgende kosten en tekorten aan vaardigheden. Dewezet meldt dat ook vestiging Leben am Park in Hameln getroffen wordt door het faillissement van de zorggroep Argentum, dat op 1 april 2023 werd aangevraagd.

Niet alleen lokaal is de situatie dramatisch. Volgens de Zorgwerkgeversvereniging (AGVP) hebben in 2023/2024 maar liefst 1.200 zorginstellingen faillissement aangevraagd. De getroffen locaties zijn aangegeven op een kaart met de titel “Thuisoverlijden Duitsland”. De gemiddelde bijdrage voor bewoners in het eerste jaar bedraagt ​​2.984 euro, wat een hoge financiële last betekent. Dit gebeurt in een tijd waarin het gebruik van sociale bijstand voor woonruimten voortdurend toeneemt, omdat pensioenen vaak niet voldoende zijn om de kosten te dekken.

Belangrijkste oorzaken van de crisis

De redenen voor deze precaire situatie zijn divers. Naast het voortdurende tekort aan geschoolde arbeidskrachten, waardoor veel faciliteiten op de knieën gaan, stijgen ook de personeels- en materiaalkosten. dagelijks nieuws wijst erop dat steeds meer grote verpleeghuisexploitanten zoals Dorea, Curata en de Hansagroep faillissement moeten aanvragen. Vooral kleinere faciliteiten worden getroffen, zoals het Ursula Lambertzhuis in Kalterherberg, dat kampt met 38 plaatsen, waarvan er momenteel slechts 17 bezet zijn.

Huismanager Andreas Nowack meldt een lange wachtlijst, maar het huis blijft onder druk staan ​​door de dreiging van insolventie. Ruim een ​​derde van de verpleeghuizen lijdt nu al verlies en veel verpleeghuizen kunnen alleen economisch functioneren als ze voor ten minste 98% bezet zijn. Maar de realiteit is anders: de zorgbehoefte neemt toe, terwijl maar liefst 100.000 verpleegkundigen ontbreken.

De rol van financiering en onderhandelingen

Een belangrijk probleem zijn de lange doorlooptijden voor subsidies van de overheid. De instellingen moeten vaak voorschotten betalen en tot negen maanden wachten voordat de fondsen worden goedgekeurd. De verantwoordelijken zien het betalingsgedrag van de verpleegfondsen als voornaamste reden voor de financiële problemen. De AGVP eist zelfs strafrente van betalers vanwege de vertragingen.

De problemen van de aanbieders worden nog verergerd door de tariefbinding, die sinds september 2022 bepaalt dat verpleeghuizen volgens het tarief moeten betalen. Terwijl grotere non-profitorganisaties zoals het Rode Kruis iets minder onder druk staan ​​omdat ze geen hoog rendement hoeven te genereren, blijven kleinere en private aanbieders vaak achter.

Om het hoofd boven water te houden, betreden faciliteiten als het Ursula Lambertz Huis nieuwe wegen. Blijkbaar is het plan om uit te breiden naar 80 plaatsen, maar ook hier stijgen de bouwkosten. Om als werkgever aantrekkelijker te worden, zijn ze afhankelijk van prikkels als een welkomstbonus van 1.000 euro, banenfietsen en lidmaatschappen van fitnessclubs om nieuwe medewerkers aan te trekken. Gezien de aanhoudende problemen blijft er bezorgdheid bestaan ​​dat veel voorzieningen nog steeds gevaar lopen en mogelijk moeten sluiten, wat ernstige gevolgen zou hebben voor de getroffen bewoners.

De toch al precaire situatie laat duidelijk zien dat de verpleegsector in Duitsland dringend hervormd moet worden. Stijgende kosten, een acuut tekort aan geschoolde arbeidskrachten en de druk op faciliteiten vormen niet alleen uitdagingen voor de aanbieders, maar vooral voor de mensen die afhankelijk zijn van deze belangrijke diensten. Het valt nog te hopen dat er passende oplossingen gevonden kunnen worden voordat nog meer woningen de deuren moeten sluiten.