Ο Lüner Bürger αγωνίζεται για τη δική του απόφαση θανάτου: Μια πρόσκληση για μεταρρύθμιση!

Ο Lüner Bürger αγωνίζεται για τη δική του απόφαση θανάτου: Μια πρόσκληση για μεταρρύθμιση!

Lüneburg, Deutschland - Στην καρδιά του Lüneburg, ο 80χρονος Hans-Jürgen Brennecke δεσμεύεται σε ένα θέμα που γίνεται όλο και πιο σημαντικό: αυτο-καθορισμένο θάνατο. Σύμφωνα με το goslarsche zeitung είναι ένα σημαντικό μέλος της γερμανικής κοινωνίας για την ανθρώπινη μάχη (dghs). Ο στόχος του είναι σαφής: οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να πάρουν την ευθανασία στη χώρα τους χωρίς να χρειάζεται να ταξιδεύουν στο εξωτερικό.

Στη Γερμανία, η ενεργή ευθανασία εξακολουθεί να απαγορεύεται. Αυτό σημαίνει ότι οι γιατροί δεν επιτρέπεται να δίνουν στη φαρμακευτική αγωγή για να τερματίσουν τη ζωή ενός ασθενούς. Αντ 'αυτού, μπορούν να συνοδεύουν και να υποστηρίζουν μόνο όταν πρόκειται για την κατεδάφιση των μέτρων της ζωής, αλλά μόνο αν αυτό αντιστοιχεί στη βούληση του ασθενούς. Με την αύξηση των ερευνών σχετικά με την απόφαση του ομοσπονδιακού συνταγματικού δικαστηρίου πριν από πέντε χρόνια, το DGHS έχει αναπτυχθεί ταχέως τα τελευταία χρόνια και τώρα έχει πάνω από 45.000 μέλη. Ο οργανισμός έχει ισχυρή ανάπτυξη περίπου 1.500 νέων μελών ανά μήνα.

Στατιστικά στοιχεία και ανάπτυξη ευθανασίας

Οι αριθμοί μιλούν μια σαφή γλώσσα: Το 2022, το DGHS μεταβίβασε συνολικά 625 περιπτώσεις, ενώ η Dignitas Germany και η ένωση της ευθανασίας κατέγραψαν 183 και 171 περιπτώσεις. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 0,1 % των ετήσιων θανάτων στη Γερμανία, που υπολογίζεται σε περίπου ένα εκατομμύριο. Επιπλέον, η μέση ηλικία των ενδιαφερομένων είναι 79 ετών και δεδομένης της δημογραφικής ανάπτυξης, ο αριθμός των ερωτήσεων θα μπορούσε να συνεχίσει να αυξάνεται στο μέλλον.

όπως στο dghs Το νομικό πλαίσιο ορίζει ότι η θέληση του ασθενούς βρίσκεται στο προσκήνιο. Μια ζωντανή θέληση μπορεί να καθορίσει ποια ιατρικά μέτρα θέλετε ή απορρίπτουν. Ο επόπτης πρέπει να καθορίζεται από έναν επόπτη.

Νομικές πτυχές της ευθανασίας στη Γερμανία

Στη Γερμανία, γίνεται διάκριση μεταξύ της ενεργού και της παθητικής ευθανασίας. Ενώ η ενεργός ευθανασία, δηλαδή η στοχευμένη επιτάχυνση του θανάτου κατόπιν αιτήματος, απαγορεύεται σύμφωνα με το άρθρο 216 του ποινικού κώδικα και λαμβάνεται με τιμωρία έξι μηνών έως πέντε ετών, η παθητική ευθανασία, δηλαδή η παραίτηση από τα μέτρα της ζωής, παραμένει νόμιμα ακίνδυνο, υπό την προϋπόθεση ότι αντιστοιχεί στη βούληση του ασθενούς. Αυτός ο κανονισμός ισχύει ανεξάρτητα από τον τύπο και το στάδιο της νόσου.

Η πτυχή της έμμεσης ευθανασίας είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντική. Αυτό περιλαμβάνει την ανακούφιση από τον πόνο από τη φαρμακευτική αγωγή που θα μπορούσε να μειώσει ακούσια τη ζωή. Αυτοί οι τύποι θεραπείας επιτρέπονται στη Γερμανία, εφόσον η πρόθεση απευθύνεται σαφώς στην ανακούφιση του πόνου.

Ένα άλλο κρίσιμο σημείο είναι η βοήθεια για αυτοκτονία. Μια απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2020 αναγνώρισε το δικαίωμα να πεθάνει αυτοεξυπηρέτηση και να νομιμοποιήσει τη δυνατότητα υποστήριξης τρίτων. Η απαγόρευση της "επιχειρηματικής προώθησης της αυτοκτονίας" κηρυχθεί άκυρη, πράγμα που σημαίνει ότι οι γιατροί και οι σύλλογοι μπορούν να βοηθήσουν, αλλά το άτομο που έχει εγκριθεί πρέπει να πάρει τον εαυτό του.

Οι συζητήσεις σχετικά με τη νομική ρύθμιση της ευθανασίας στη Γερμανία εξακολουθούν να είναι ενημερωμένες. Ο Hans-Jürgen Brennecke και οι DGHs αγωνίζονται για μια μεταρρύθμιση που επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν τις τελευταίες αποφάσεις τους για τη ζωή τους ανεξάρτητα και δεν πρέπει να ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να ανταποκριθούν στην επιθυμία τους για ευθανασία. Οι συζητήσεις είναι πολύπλοκες και πολύπλοκες, αλλά η χρήση πολλών αφοσιωμένων ανθρώπων δείχνει ότι η δράση απαιτείται επειγόντως εδώ.