Bremerhaven pod znakiem migracji: Ministrowie spraw wewnętrznych chcą zmiany polityki azylowej

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

13 czerwca 2025 r. w Bremerhaven odbyła się konferencja ministrów spraw wewnętrznych, której celem była reforma europejskiej polityki migracyjnej i ograniczenie migracji.

Am 13.06.2025 fand in Bremerhaven eine Innenministerkonferenz statt, um europäische Migrationspolitik zu reformieren und Migration zu reduzieren.
13 czerwca 2025 r. w Bremerhaven odbyła się konferencja ministrów spraw wewnętrznych, której celem była reforma europejskiej polityki migracyjnej i ograniczenie migracji.

Bremerhaven pod znakiem migracji: Ministrowie spraw wewnętrznych chcą zmiany polityki azylowej

Federalni i stanowi ministrowie spraw wewnętrznych spotkali się niedawno w Bremerhaven, aby omówić palące kwestie polityki migracyjnej. Pod przewodnictwem senatora spraw wewnętrznych Bremy Ulricha Mäurera (SPD) doszli do wniosku, że wspólne europejskie podejście jest konieczne, aby zauważalnie ograniczyć migrację w Niemczech. Federalny minister spraw wewnętrznych Alexander Dobrindt (CSU) podkreślił, jak ważne jest „zaostrzenie” wspólnego europejskiego systemu azylowego (CEAS). Celem konferencji było wysłanie jasnych sygnałów, a w szczególności ograniczenie „czynników przyciągających”, które przyciągają migrantów do Niemiec, podaje Świat.

Oprócz spadku imigracji w programie politycznym znajdują się także zmiany w prawie azylowym. Dobrindt zwrócił uwagę na nowe regulacje rządu federalnego, które obejmują m.in. zawieszenie łączenia rodzin i zmianę bezpiecznych krajów pochodzenia. Poruszono ponad 80 punktów porządku obrad, w tym elektroniczny monitoring pobytu jako sposób zwalczania kobietobójstwa oraz potrzebę rozprawienia się z AfD.

Reforma systemu azylowego

Proces reformy CEAS, który został zatwierdzony przez Komisję Europejską, Radę UE i Parlament Europejski w grudniu 2023 r., ma zapewnić bardziej jednolite podejście do polityki migracyjnej. The Federalna Agencja Edukacji Obywatelskiej Podkreśla, że ​​reformę tę uważa się za najdalej idącą zmianę w ostatnich dziesięcioleciach, która spowodowała spadek liczby wniosków o azyl w UE. Po tym, jak w 2020 r. liczba ta spadła do około 472 660, w 2023 r. wzrosła do ponad 1,1 mln, przy czym znaczną część tej liczby stanowiły Niemcy z około 334 000 wniosków (29 proc.).

Kluczowym punktem tej reformy jest wprowadzenie procedury sprawdzającej wszystkie osoby ubiegające się o ochronę przybywające na zewnętrzne granice UE. Decyzja o prawie do statusu ochronnego powinna zostać podjęta w ciągu dwunastu tygodni. W szczególności wprowadzony zostanie mechanizm solidarności, aby odciążyć państwa, w których występuje duża liczba osób ubiegających się o ochronę. Nowy system ma na celu zapewnienie skuteczniejszych procedur przy poszanowaniu praw podstawowych, wspartych niezależnymi mechanizmami kontroli.

Wyzwania polityczne i społeczne

Konferencja ministrów spraw wewnętrznych poruszyła także tematykę wyzwań dla polityki bezpieczeństwa wynikających z sytuacji geopolitycznej na Bliskim Wschodzie. Dobrindt dał do zrozumienia, że ​​konieczne jest podjęcie działań ochronnych wobec obywateli i instytucji żydowskich, aby zwiększyć poziom bezpieczeństwa w obliczu ewentualnych zagrożeń. Kwestia ta wyrażana jest także w kontekście rosnących napięć i złożonych powiązań migracji z bezpieczeństwem.

Nowy pakiet migracyjny i azylowy przyjęty przez Parlament Europejski ustanawia dalsze warunki ramowe. Stanowi między innymi, że państwa członkowskie muszą wnieść wkład finansowy w relokację osób ubiegających się o azyl oraz zawiera jasne wytyczne dotyczące postępowania w przypadku nagłego wzrostu napływu migrantów. Za konieczne uznano także powiązane regulacje dotyczące zatrzymania i swobodnego przemieszczania się osób ubiegających się o azyl. Jak Parlament UE zgłoszonych, państwa członkowskie muszą wdrożyć nowe przepisy w ciągu najbliższych dwóch lat.

Czas pokaże, jak decyzje polityczne i reformy wpłyną na rzeczywistą migrację. Faktem jest, że wyzwania są różnorodne, a umiejętne radzenie sobie z nimi ma wysoki priorytet w celu pogodzenia wymogów polityki humanitarnej i bezpieczeństwa.