Op weg naar de toekomst met plasmalyse: waterstofproductie zonder CO₂!

Op weg naar de toekomst met plasmalyse: waterstofproductie zonder CO₂!

Wat gebeurt er in het Duitse waterstofonderzoek? Een nieuwe aanpak zou de energietransitie aanzienlijk kunnen bevorderen. Het Oost-Duitse procesPlasmalysevoor de productie van waterstof laat veelbelovende resultaten zien en zou een revolutie teweeg kunnen brengen in de energiebehoeften in dit land. Onderzoeker aan Leibniz Instituut voor Plasmaonderzoek en Technologie (INP) in Greifswald werken aan deze innovatieve methode die methaan splitst in waterstof en vaste koolstof. Met een energieverbruik van slechts ongeveer 12 kWh per kilogram waterstof vereist plasmalyse aanzienlijk minder elektriciteit dan conventionele elektrolyseprocessen, die momenteel tussen de 40 en 80 kWh verbruiken.

Maar plasmalyse heeft nog meer te bieden: dit proces veroorzaakt geen CO₂-uitstoot en de vaste koolstof die als bijproduct ontstaat, kan in verschillende industrieën worden gebruikt. Het proces, dat idealiter wordt uitgevoerd met klimaatneutraal methaan uit biogas, zou kunnen dienen als de sleutel tot een klimaatneutrale energievoorziening en industrie. Ook zou het de mogelijkheid kunnen bieden om waterstof direct aan boord van schepen te produceren, wat het transport van brandstof veel makkelijker zou maken.

Verschillende procedures, één doel

Aan waterstof wordt gedachtSleuteltechnologievoor het koolstofarm maken van de industrie, het transport en de energievoorziening. Er zijn verschillende methoden om waterstof te produceren, zoals stoomreforming van aardgas, elektrolyse van water en thermochemische processen. Vooral plasmalyse heeft het potentieel om als milieuvriendelijk alternatief te fungeren, omdat het niet alleen energie-efficiënter is dan traditionele processen zoals stoomreforming, maar ook geen schadelijke CO₂-uitstoot veroorzaakt. In plaats daarvan vertrouwt het op hernieuwbare grondstoffen en beschermt het het milieu aanzienlijk. Ingenieur.de benadrukt dat plasmaprocessen erg populair zijn, zowel qua productie als qua efficiëntie.

Duitsland heeft momenteel jaarlijks 55 tot 60 terawattuur waterstof nodig, waarvan het merendeel grijze waterstof, waarvan de productie schadelijk is voor het milieu. De federale overheid heeft zichzelf ten doel gesteld om tegen 2030 tussen de 40 en 75 terawattuur groene waterstof te vervangen. Het onderzoeksproject over plasmalyse krijgt maar liefst 4 miljoen euro financiering uit EU-fondsen uit Mecklenburg-Voor-Pommeren Kwik gemeld.

Potentieel en uitdagingen

De uitdaging ligt echter in de snelle en effectieve implementatie van nieuwe technologieën. Volgens een onderzoek van het Potsdam Institute for Climate Impact Research is in 2023 minder dan 10% van de aangekondigde projecten voor de productie van groene waterstof geïmplementeerd. Vooruitkijkend valt nog te bezien hoe de marktomstandigheden en politieke beslissingen zich zullen ontwikkelen. Federaal minister van Economische Zaken Katherine Reiche streeft een technologie-open benadering van het energiebeleid na om maximale vooruitgang mogelijk te maken.

Een ander opvallend detail betreft de geplande projecten in de waterstofsector: bedrijven plannen momenteel een totale productie van 11,3 GW, wat zelfs de doelstelling van de Nationale Waterstofstrategie van 10 GW overtreft. Met de juiste politieke wil kan de koers worden uitgezet voor een duurzame en efficiënte waterstofproductie die niet alleen de klimaatdoelstellingen dient, maar ook de economische groei bevordert. Dit is hoe het werkt Grafisch uit Berlijn over geschikte technologieën die een kosteneffectieve en energie-efficiënte waterstofproductie mogelijk maken.

Samenvattend kan worden opgemerkt dat plasmalyse een innovatieve en veelbelovende methode is om de waterstofproductie te transformeren en daarmee een belangrijke bijdrage kan leveren aan de energietransitie. Met een duidelijke focus op duurzaamheid en technologische vooruitgang zal de toekomst van waterstoftechnologie in Duitsland spannend blijven.