Rood alarm: de oceanen bereiken gevaarlijke zuurniveaus!

Rood alarm: de oceanen bereiken gevaarlijke zuurniveaus!

De toekomst van onze oceanen staat op het spel: sinds 2020 hebben we de zevende ‘planetaire grens’ van oceaanverzuring overschreden, en de situatie is alarmerend. Deze grenzen zijn duidelijke hulpschalen die bepalen waar we naartoe kunnen gaan zonder de fundamentele systemen van onze planeet in gevaar te brengen. Kwesties als het uitsterven van soorten en de klimaatverandering zijn bijzonder kritiek, maar de verzuring van de oceaan dreigt nu een wijdverbreide bedreiging te worden voor mariene ecosystemen, zoals gerapporteerd door pieuvre.

De alarmbellen rinkelen niet alleen bij luchtvervuiling of het verlies aan biodiversiteit. Zes van de negen planetaire grenzen zijn al overschreden en het niveau van de CO2-uitstoot heeft een kritiek punt bereikt. Volgens een studie die op 9 juni 2025 in Global Change Biology is gepubliceerd, heeft de verzuring van de oceaan een gevaarlijk niveau bereikt, wat dramatische gevolgen heeft voor het zeeleven, met name zeedieren met externe skeletten of schelpen.

De gevolgen van verzuring van de oceaan

Laten we niet vergeten: de zee speelt een essentiële rol in de koolstofcyclus, aangezien zij normaal gesproken ongeveer 30 procent van de door mensen uitgestoten CO2 absorbeert. Maar onze hectische levensstijl heeft het natuurlijke absorptievermogen overbelast, wat heeft geleid tot een zorgwekkende stijging van de zuurgraad van het water. Dit probleem wordt nog ingewikkelder gemaakt door de classificatie van de oceaan als een ‘put’ – zij kan haar rol niet langer vervullen en daarom niet langer fungeren als buffer tegen klimaatverandering.

Verzuring verzwakt niet alleen de schelpen van weekdieren en koralen, maar heeft ook gevolgen voor de hele mariene voedselketen. Een gezonde oceaan is van cruciaal belang voor ons eigen voortbestaan. Dit blijkt duidelijk uit huidig ​​onderzoek, dat onderstreept dat er zonder snelle tegenmaatregelen een risico bestaat op verdere onomkeerbare schade. De IAEA werkt met geavanceerde methoden, waaronder op radiotracers gebaseerde technieken, om de biologische effecten van verzuring beter te begrijpen en oplossingen te vinden.

Mondiale samenwerking vereist

Om deze dreiging het hoofd te bieden heeft de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA) het Internationale Coördinatiecentrum voor Oceaanverzuring (OA-ICC) opgericht om internationaal onderzoek te bundelen en belangrijke gegevens toegankelijk te maken. Deze samenwerking heeft tot doel om op bewijs gebaseerde beslissingen te nemen die nodig zijn om de verzuring van de oceaan tegen te gaan. Dit omvat onder meer cursussen die wereldwijd worden gegeven en het aanbieden van dataportals om de uitwisseling van informatie en methoden te bevorderen.

Het besef dat deze planetaire limiet al lang overschreden is, is een van de belangrijkste resultaten van de eerste jaarlijkse ‘Planetary Health Check’, gehouden door Johan Rockström van het Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK). Naast de zorgwekkende verzuring van de oceaan staan ​​er ook andere kritieke omstandigheden op de lijst: verlies aan biodiversiteit, chemische vervuiling en klimaatverandering zijn slechts enkele van de uitdagingen waarvan al is erkend dat ze in het verleden voor onze aarde zijn overwonnen. Uit gegevens blijkt dat zelfs een onmiddellijke vermindering van de uitstoot niet voldoende is om de verzuring die al heeft plaatsgevonden onmiddellijk te stoppen, zoals uitgelegd in de bron van Novethic.

De golf van duurzaamheid begint in ons dagelijks leven – en elke beslissing telt. Het is tijd om samen te werken om de gezondheid van onze oceanen te waarborgen voordat het te laat is. Er is geen tijd te verliezen!