Nedersaksen stelt herdenking veilig: 150.000 euro voor euthanasieherdenking

Nedersaksen stelt herdenking veilig: 150.000 euro voor euthanasieherdenking

Het euthanasiemonument in Lüneburg kan opgelucht ademhalen: vanaf januari 2026 krijgt het permanente financiële steun van maximaal 150.000 euro per jaar van de deelstaat Nedersaksen. Dat is donderdag vastgelegd in een akkoord dat de weg vrijmaakt voor financiering op lange termijn. Tagesschau meldt dat deze steun gebaseerd is op twintig jaar toegewijd herdenkingswerk en de deelname van de gemeenten.

Daarnaast werd in september een subsidieovereenkomst gesloten tussen de stad, de wijk Lüneburg en het monument, die tot eind 2029 jaarlijks 60.000 euro zal opleveren. Deze fondsen zijn belangrijk omdat ze de werking garanderen van het documentatiecentrum dat in augustus werd geopend en bedoeld is om de slachtoffers van euthanasie tijdens het nationaal-socialistische bewind te herdenken.

Belangrijke lessen uit het verleden

Henry Schwier, de voorzitter van de sponsorvereniging, geeft commentaar op het centrale belang van het documentatiecentrum voor het werpen van licht op de verschrikkelijke misdaden tegen mensen met een handicap tijdens het nazi-tijdperk. De oproep om onmenselijke ideologieën tegen te gaan komt ook van decaan Carsten Menges, die het belang van liefdadigheid en menselijke waardigheid benadrukt.

Regionale bisschop Marianne Gorka herinnert ons er dringend aan dat ieder leven waardevol is voor God, ongeacht de beoordeling van de levenskwaliteit ervan. Minister van Buitenlandse Zaken Wolfram Weimer prijst de tentoonstelling 'Worth of Living' bij het monument en benadrukt dat de menselijke waardigheid nooit mag worden beroofd.

De donkere geschiedenis van euthanasie

De wrede ‘euthanasie’ van de nazi’s, bekend als ‘Aktion T4’, leidde tot de moord op mensen met psychische aandoeningen of handicaps. Een krachtig voorbeeld is het verhaal van Jutta von Gustedt, geboren in 1914. De loop van haar leven leek vooraf bepaald, maar eindigde in de gaskamer in Bernburg, een van de moordzuchtige centra van het ‘Groot-Duitse Rijk’. [MDR].

Vanaf 1933 werd besloten tot gedwongen sterilisaties, en sluipende propaganda creëerde een stemming tegen ‘nutteloze broodeters’, wat voor brute sociale druk zorgde. Tienduizenden mensen werden tussen 1940 en 1941 vermoord onder het voorwendsel van een ‘genadige dood’. De moord werd gepresenteerd als een oplossing om ziekenhuismiddelen te sparen.

De gaskamer in Bernburg was wreed en efficiënt; Kort na hun aankomst werden de slachtoffers daar vermoord – een zeer verontrustend hoofdstuk in de menselijke geschiedenis. Insiders melden dat tussen de herfst van 1940 en de zomer van 1941 ruim 9.000 mensen in Bernburg zijn omgekomen, een angstaanjagend getuigenis van de nalatigheden en mislukkingen van de samenleving. Ook al leidden de gebeurtenissen tot protesten en verzet, de herinnering aan deze wreedheden blijft centraal staan ​​in de huidige samenleving.

Het monument in Lüneburg en het nieuwe documentatiecentrum staan ​​niet alleen voor de nagedachtenis van de slachtoffers, maar ook als herinnering om de menselijke waardigheid altijd te beschermen en geen voedingsbodem te bieden voor inhumane denkwijzen.