25 jaar gevangenisstraf voor Sarah's moordenaar: een drama van jaloezie!

25 jaar gevangenisstraf voor Sarah's moordenaar: een drama van jaloezie!

Tragische verhalen doordringen het leven in Noord-Duitsland, en de recente gebeurtenissen rond de zaak Sarah Meyer vormen hierop geen uitzondering. Op 25 juni 2025 legde de rechtbank in Nîmes een zware straf op aan Guillaume Chiodo, verantwoordelijk voor de brute moord op de 32-jarige Sarah. De gruwelijke daad vond plaats op 24 juli 2022 in de buurt van Lausanne, waar Chiodo de jonge vrouw met wie hij minder dan een maand eerder via internet contact had opgenomen, in haar eigen appartement wurgde - een incident dat het publiek schokte.

Chiodo, 38 jaar oud en al veroordeeld voor huiselijk geweld, zat midden in een jaloerse kwestie toen de fatale ruzie uitbrak. De rechtbank gaf hem 25 jaar gevangenisstraf en een follow-up van tien jaar nadat aanklagers om een ​​minimumstraf van 25 jaar hadden gevraagd. Ondanks zijn latere uitingen van spijt, wordt hij door slachtofferadvocaten omschreven als ‘gewelddadig’ en ‘moorddadig’. Ze wezen ook op Chiodo's patroon van controle en manipulatie, dat hij al in slechts twee maanden had ontwikkeld.

Discussie over vrouwenmoord

De zaak herinnert ook aan het bredere maatschappelijke debat over vrouwenmoord, dat verband houdt met veranderingen in de wetgeving. Op 25 november 2023 vonden in heel Frankrijk talloze demonstraties plaats tegen geweld tegen vrouwen. Een centrale eis is de officiële erkenning van de term ‘vrouwenmoord’ in het Franse strafrecht, om dodelijk geweld tegen vrouwen beter aan te pakken. De term, in 1992 bedacht door sociologen Jill Radford en Diana Russell, verwijst naar het vermoorden van een vrouw omdat ze een vrouw is.

Sinds begin 2023 zijn er in Frankrijk al 121 vrouwenmoorden geregistreerd. Ondanks bestaande wetten die het doden van een vrouw vanwege haar geslacht als een verzwarende omstandigheid classificeren, zijn veel stemmen bezorgd dat de huidige wettelijke classificatie de specifieke aard van deze misdaden niet erkent. De situatie is vergelijkbaar in Duitsland, waar het debat over de juridische classificatie van vrouwenmoord als moord of doodslag nog steeds voortduurt. Ondanks internationale toezeggingen om gendergerelateerd geweld te bestrijden, zoals vastgelegd in het Verdrag van Istanbul, blijft de strijd tegen vrouwenmoord een uitdagende taak.

Wetenschappelijke context

De term ‘femicide’ vindt zijn oorsprong in feministisch onderzoek en wordt vaak in verband gebracht met genderongelijkheid. Moord op intieme partners is de meest voorkomende vorm van geweld tegen vrouwen, en veel van deze misdaden vinden plaats in de context van scheidingen. In Duitsland, waar het Verdrag van Istanbul ter bestrijding van gendergerelateerd geweld en discriminatie ten uitvoer werd gelegd, zijn bepaalde voorbehouden achterwege gelaten, wat wijst op een toenemende gevoeligheid in de samenleving.

De eisen onderstrepen het belang van het aanpakken van geweld om vrouwenmoord te voorkomen. Er worden ook pogingen ondernomen om bepaalde benaderingen in de wet te verankeren, hetgeen wordt onderzocht door een nieuw opgerichte werkgroep. Het is duidelijk dat zonder intensief preventiewerk en maatschappelijk bewustzijn het risico op vrouwenmoord blijft bestaan.

Gezien deze alarmerende ontwikkelingen blijft de vraag bestaan: wat wordt er gedaan om vrouwen te beschermen en deze dodelijke patronen te doorbreken? De zaak van Sarah Meyer zou kunnen dienen als een keerpunt om het debat verder te bevorderen.

De tragedie van hun verhaal moet niet alleen als een geïsoleerde gebeurtenis worden gezien, maar als onderdeel van een groter maatschappelijk probleem dat dringend meer aandacht en juridische duidelijkheid vereist.