25 lat więzienia dla mordercy Sary: dramat zazdrości!

25 lat więzienia dla mordercy Sary: dramat zazdrości!

Tragiczne historie przenikają życie północnych Niemiec, a ostatnie wydarzenia związane ze sprawą Sarah Meyer nie są wyjątkiem. 25 czerwca 2025 roku sąd w Nîmes nałożył surowy wyrok na Guillaume’a Chiodo, odpowiedzialnego za brutalne morderstwo 32-letniej Sary. Do makabrycznego czynu doszło 24 lipca 2022 r. w pobliżu Lozanny, gdzie Chiodo niecały miesiąc wcześniej w jej własnym mieszkaniu udusił młodą kobietę, z którą skontaktował się przez Internet, co zszokowało opinię publiczną.

Chiodo, lat 38 i już skazany za przemoc domową, był w trakcie kłótni z zazdrości, gdy wybuchła fatalna kłótnia. Sąd skazał go na 25 lat więzienia i 10 lat więzienia po tym, jak prokuratorzy zażądali minimalnej kary 25 lat. Pomimo późniejszych wyrazów żalu zwolennicy ofiar opisują go jako „brutalnego” i „morderczego”. Wskazali także na schemat kontroli i manipulacji Chiodo, który ustalił już w ciągu zaledwie dwóch miesięcy.

Dyskusja na temat kobietobójstwa

Sprawa przypomina także szerszą debatę społeczną na temat kobietobójstwa, która jest powiązana ze zmianami legislacyjnymi. 25 listopada 2023 r. w całej Francji odbyły się liczne demonstracje przeciwko przemocy wobec kobiet. Głównym żądaniem jest oficjalne uznanie terminu „kobiecość” we francuskim prawie karnym, aby lepiej zająć się śmiertelną przemocą wobec kobiet. Termin ukuty w 1992 roku przez socjologów Jill Radford i Dianę Russell odnosi się do zabicia kobiety tylko dlatego, że jest kobietą.

Od początku 2023 r. we Francji zarejestrowano już 121 zabójstw kobiet. Pomimo istniejących przepisów, które klasyfikują zabicie kobiety ze względu na płeć jako okoliczność obciążającą, wiele głosów wyraża obawy, że obecna kwalifikacja prawna nie uwzględnia specyfiki tych przestępstw. Podobnie sytuacja wygląda w Niemczech, gdzie wciąż trwa debata na temat prawnej kwalifikacji kobietyobójstwa jako morderstwa lub zabójstwa. Pomimo międzynarodowych zobowiązań na rzecz zwalczania przemocy ze względu na płeć, określonych w Konwencji stambulskiej, walka z kobietobójstwem pozostaje trudnym zadaniem.

Kontekst naukowy

Termin „kobiecość” ma swoje korzenie w badaniach feministycznych i często jest postrzegany w powiązaniu z nierównością płci. Zabójstwo ze strony partnera jest najczęstszą formą przemocy wobec kobiet, a wiele z tych przestępstw ma miejsce w kontekście separacji. W Niemczech, gdzie wdrożono Konwencję stambulską w sprawie zwalczania przemocy i dyskryminacji ze względu na płeć, nastąpił odwrót od pewnych zastrzeżeń, co wskazuje na rosnącą wrażliwość społeczeństwa.

Żądania podkreślają znaczenie zajęcia się kontrolowaniem przemocy w celu zapobiegania zabójstwom kobiet. Podejmowane są także wysiłki na rzecz ugruntowania określonych podejść w prawie, co jest obecnie analizowane przez nowo utworzoną grupę roboczą. Oczywiste jest, że bez intensywnych działań profilaktycznych i świadomości społecznej ryzyko kobietobójstwa nadal istnieje.

Biorąc pod uwagę te alarmujące wydarzenia, pozostaje pytanie: co robi się, aby chronić kobiety i przełamać te śmiercionośne wzorce? Sprawa Sarah Meyer może służyć jako punkt zwrotny dla dalszego rozwoju debaty.

Tragedię związaną z ich historią należy postrzegać nie tylko jako odosobnione wydarzenie, ale jako część większego problemu społecznego, który pilnie wymaga większej uwagi i przejrzystości prawnej.