Μισοφωνία: Όταν οι καθημερινοί θόρυβοι οδηγούν σε θυμό και απομόνωση!

Μισοφωνία: Όταν οι καθημερινοί θόρυβοι οδηγούν σε θυμό και απομόνωση!

Τι νέο υπάρχει σε ένα θέμα που πολλοί από εμάς πρέπει να το χειριστούμε; Μιλάμε για μισοφωνία - μια διαταραχή που σύμφωνα με το hl-live.de, περιγράφεται ως «μίσος για τους θορύβους» και επηρεάζει ιδιαίτερα ορισμένους καθημερινούς ήχους. Αυτοί οι θόρυβοι μπορεί να περιλαμβάνουν το μάσημα, τις βρύσες που στάζουν ή τους γείτονες που χτυπούν τα χείλη τους, κάτι που συχνά φαίνεται φυσιολογικό στους εξωτερικούς. Αλλά για περίπου 15 έως 20 τοις εκατό του πληθυσμού που πλήττεται από αυτή την ασθένεια, γίνεται γρήγορα βάρος.

Η μισοφωνία συνήθως εκδηλώνεται με συναισθηματικές αντιδράσεις όπως θυμό, απογοήτευση ακόμη και αηδία, αν και η ένταση του θορύβου δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Για πολλά προσβεβλημένα άτομα, η ευαισθησία εμφανίζεται συχνά κατά την εφηβεία και τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά μεταξύ 8 και 13 ετών. Δεδομένου ότι τα ακριβή αίτια είναι ακόμα ασαφή, οι ειδικοί υποπτεύονται ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ ορισμένων θορύβων και αρνητικών ή τραυματικών εμπειριών που οξύνουν την αντίληψη.

Τι συμβαίνει στο σώμα;

Είναι χαρακτηριστική μια πολύ αυθόρμητη αντίδραση στους θορύβους της σκανδάλης. Αυτά κυμαίνονται από σωματικά συμπτώματα όπως αίσθημα παλμών της καρδιάς έως εφίδρωση. Σύμφωνα με τον pmc.ncbi.nlm.nih.gov, οι συναισθηματικές αντιδράσεις ποικίλλουν ανάλογα με την προηγούμενη προσωπική εμπειρία και το κοινωνικό πλαίσιο. Πολλοί πάσχοντες δυσκολεύονται να παραμείνουν στην κοινωνία επειδή οι θόρυβοι της σκανδάλης απαιτούν την πλήρη προσοχή τους και συχνά οδηγούν σε κοινωνική απομόνωση.

Θεραπευτικές επιλογές και αντιμετώπιση

Τι κάνετε λοιπόν αν οι θόρυβοι δυσκολεύουν την καθημερινότητα; Οι απαντήσεις είναι τόσο διαφορετικές όσο και τα συμπτώματα: από την αυτογενή προπόνηση έως την προοδευτική μυϊκή χαλάρωση και το Τάι Τσι έως τις συμπεριφορικές θεραπείες και ειδικές τεχνικές όπως η νευρωνική αναπαράσταση, που όλες στοχεύουν στον έλεγχο της συναισθηματικής αντίδρασης στους ήχους. Επιπλέον, το misophonie.de αναφέρει μέτρα όπως η χρήση ωτοασπίδων ή ο θόρυβος του περιβάλλοντος για την ελαχιστοποίηση των ενεργειών. Ωστόσο, οι γνώσεις σχετικά με αυτή τη διαταραχή είναι περιορισμένες, πράγμα που σημαίνει ότι οι πάσχοντες συχνά πρέπει να εκπαιδεύσουν τους θεραπευτές τους σχετικά με τη μισοφωνία.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό είναι ότι η μισοφωνία δεν περιλαμβάνεται ακόμη επίσημα σε ιατρικά διαγνωστικά συστήματα όπως το ICD-10, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη σαφή πρόσβαση στη θεραπεία. Επομένως, όσοι επηρεάζονται δεν πρέπει να φοβούνται να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια προκειμένου να αναπτύξουν στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν τις ευαισθησίες τους.

Αυτό καθιστά ακόμη πιο σημαντικό να φέρουμε αυτό το θέμα στο κοινό. Χάρη στη συνεχή εκπαίδευση και έρευνα για τη μισοφωνία, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για κατανόηση και υποστήριξη για όσους πάσχουν από αυτή τη συχνά μη αναγνωρισμένη διαταραχή. Δεν αξίζουμε όλοι λίγη περισσότερη κατανόηση των ήχων που μας περιβάλλουν στην καθημερινότητα;