Sztuczna inteligencja w Bremie: czy naprawdę służy ludziom?

Sztuczna inteligencja w Bremie: czy naprawdę służy ludziom?

We współczesnym świecie innowacji cyfrowych wydaje się, że nieustannie jesteśmy śledzeni przez doniesienia prasowe na temat sztucznej inteligencji (AI). Tak przynajmniej opisuje to autor „Weser-Kurier”, który z coraz większym sceptycyzmem patrzy na obecny rozwój sytuacji. Szczególnie w obszarze komunikacji doświadcza, jak empatia działa między ludźmi, ale nie między maszynami. Rodzi to pytania: jak daleko sztuczna inteligencja może się posunąć w rozumieniu ludzkich emocji i reagowaniu na nie?

Żywy przykład pochodzi z codziennego życia obywatela Bremy, który musiał czekać dziewięć miesięcy na dostawę swojego żółtego pojemnika na śmieci. W międzyczasie autor otrzymał e-mail od sztucznej inteligencji swojego warsztatu samochodowego informujący go, że potrzebuje wymiany oleju. Jednak przy kolejnej próbie umówienia się na spotkanie przez telefon stacjonarny z AI o nazwie „Alex”, spotkały go jedynie nieporozumienia. Ostatecznie rozwiązanie może przynieść jedynie oddzwonienie do prawdziwej osoby. Ta anegdota podkreśla kluczowy problem: brak kontaktu międzyludzkiego i zrozumienia w interakcjach AI.

Wyzwanie sztucznej empatii

Ale czym właściwie jest sztuczna empatia (KE)? Technologia, która daje maszynom zdolność rozpoznawania ludzkich emocji i reagowania na nie. Znana również jako „afektywna sztuczna inteligencja” ma na celu zrewolucjonizowanie interakcji człowiek-maszyna. Przykłady zastosowań, takie jak empatyczne chatboty w obsłudze klienta czy wirtualni asystenci w służbie zdrowia, pokazują potencjał KE. Ale tu jest problem: ludzka empatia opiera się na prawdziwych uczuciach, podczas gdy KE może jedynie symulować emocje. To prowadzi nas do pytania: czy naprawdę możemy oczekiwać jakiejkolwiek realnej pomocy?

Badanie przeprowadzone przez „Nature Machine Intelligence” pokazuje interesujące podejścia. Profesor informatyki Tim Althoff z Uniwersytetu Waszyngtońskiego zastanawiał się, czy sztuczna inteligencja może pomóc ludziom skuteczniej wyrażać empatię. Grupa uczestników otrzymała wsparcie w postaci modelu sztucznej inteligencji, który został przeszkolony pod kątem generowania bardziej empatycznych reakcji. Chociaż odpowiedzi uznano za bardziej empatyczne, osoby poszukujące pomocy nie uznały jej za tak skuteczną, gdy dowiedziały się, że w grę wchodzi sztuczna inteligencja. Wyniki te sugerują, że kontakt międzyludzki pozostaje niezastąpiony i że sztuczna inteligencja nie powinna zastępować relacji międzyludzkich, a co najwyżej je wspierać.

Ograniczenia technologiczne i obawy społeczne

Zatem sztuczna empatia jest mieczem obosiecznym. Z jednej strony sygnały emocjonalne można dekodować za pomocą skomplikowanych algorytmów, z drugiej strony bez odpowiedzi pozostają pytania o zaufanie i autentyczność. Psychiatra Andreas Meyer-Lindenberg podkreśla możliwą wspierającą rolę sztucznej inteligencji w ofertach wsparcia rówieśniczego, ale podkreśla potrzebę prawdziwych kontaktów międzyludzkich. Ponieważ KE nie może osiągnąć głębi prawdziwych relacji, ponieważ nie ma wewnętrznej motywacji, a jej zdolności adaptacyjne są ograniczone.

Patrząc na przyszłość systemu wywozu śmieci w Bremie, który w 2026 r. ma stać się droższy, widać również tutaj, że chociaż postęp technologiczny wkracza do wielu dziedzin życia, relacje międzyludzkie nadal pozostają kluczowe. Dlatego opracowywanie i korzystanie z KE powinno odbywać się w sposób odpowiedzialny, aby zapewnić akceptację i zaufanie użytkowników.

Ogólnie rzecz biorąc, pokazuje, że chociaż sztuczna inteligencja i jej empatyczne podejście są obiecujące, nie mogą zastąpić autentycznych relacji międzyludzkich. Dyskusja na temat prawidłowego wykorzystania tych technologii będzie nam towarzyszyć w przyszłości.

Weser-Kurier, Deutschlandfunk i Xpert.digital dostarczają cennych informacji na temat świata sztucznej inteligencji i komunikacji międzyludzkiej oraz zachęcają do zastanowienia się nad możliwościami i ograniczeniami tych technologii.