Suche
Mein Konto
Klasyka na dwóch kołach: Sekrety rowerów NRD ujawnione!
Dowiedz się wszystkiego o rozwoju i historii rowerów NRD, ich projektach i producentach, takich jak Mifa i Diamant.
Klasyka na dwóch kołach: Sekrety rowerów NRD ujawnione!
W świecie designu retro rowery z NRD stanowią wyjątkowy rozdział. Te współczesne świadki, produkowane przez takie marki jak Mifa, Diamant i Möve, reprezentują jasne podejście do projektowania: solidne, trwałe i zwykle w subtelnych kolorach. Nie znajdziesz tu żadnych jaskrawych kolorów ani dodatków. Przeciwnie, podstawową funkcją tych rowerów był niezawodny i bezproblemowy transport z punktu A do punktu B. Familie.de pokazuje, że różnorodność modeli była ograniczona, ale oferowano różne rozmiary ram i warianty dla mężczyzn i kobiet.
Ciekawa anegdota z historii NRD opowiada o czwórce obywateli, którzy z „diamentem” wyruszyli w swoje pierwsze zagraniczne podróże. Ich doświadczenia ilustrują znaczenie roweru w ówczesnym społeczeństwie, który był czymś więcej niż tylko środkiem transportu – był symbolem wolności i odkryć.
Historia produkcji rowerów w NRD
Ale jak powstała ta wyjątkowa kultura rowerowa? Po drugiej wojnie światowej wiele firm w sowieckiej strefie okupacyjnej wznowiło produkcję rowerów, części i akcesoriów. DDR Bicycle Wiki wyjaśnia, że wiele z tych firm, które przed wojną były własnością prywatną, zostało znacjonalizowanych od 1946 r. i przekazanych na własność publiczną. Zwłaszcza w okresie od 1945 do początku lat 60. NRD eksperymentowała ze znaczną liczbą producentów rowerów.
Najbardziej znanymi producentami byli Mifa, Diamant i Simson. Mifa może pochwalić się długą historią: Mitteldeutsche Fahrradwerke została założona w Sangerhausen w 1907 roku i przeżyła odrodzenie po wojnie. W 1950 roku, zaledwie rok po powstaniu NRD, wyprodukowano już 115 000 rowerów. DDR Zeit podaje, że do końca lat 80. od chwili wznowienia produkcji wyprodukowano ponad 11 milionów rowerów – liczba imponująca.
Od różnorodności do redukcji
Z biegiem czasu wiele firm znacjonalizowało się, a różnorodność modeli znacznie się zmniejszyła. W latach 70. zapotrzebowanie na rowery w NRD rosło, ale fabryka Mifa nie była już w stanie pokryć wszystkiego. Oznaczało to, że VEB Elite-Diamantwerke w Karl-Marx-Stadt (dziś Chemnitz) był jedynym dużym producentem, który pozostał na rynku.
Doceniono jakość rowerów, nie obyło się bez kradzieży tych jednośladów. Szkody często pokrywano z majątku domowego lub ubezpieczenia roweru. Do czyszczenia i pielęgnacji zastosowano specjalne produkty, takie jak uniwersalna pasta polerska Elster Glanz, która wielu osobom ułatwiła życie. Kiedy widzisz pobocze, na którym zaparkowany jest rower z NRD, budzi to wspomnienia i historie w starszych pokoleniach, a także pobudza ciekawość młodszych, aby dowiedzieć się więcej o tym czasie. Legendy i doświadczenia związane z tymi pojazdami pozostają żywe.