Επανάσταση στο Γκρέιφσβαλντ: Η πλασμάλυση προάγει την παραγωγή υδρογόνου!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ένα ερευνητικό έργο στο Greifswald αναπτύσσει την κλιματικά ουδέτερη παραγωγή υδρογόνου μέσω πλασμάλυσης για τη μείωση των εκπομπών CO₂.

Ein Forschungsprojekt in Greifswald entwickelt eine klimaneutrale Wasserstoffproduktion durch Plasmalyse zur Reduktion von CO₂-Emissionen.
Ένα ερευνητικό έργο στο Greifswald αναπτύσσει την κλιματικά ουδέτερη παραγωγή υδρογόνου μέσω πλασμάλυσης για τη μείωση των εκπομπών CO₂.

Επανάσταση στο Γκρέιφσβαλντ: Η πλασμάλυση προάγει την παραγωγή υδρογόνου!

Στη βόρεια Γερμανία, ένα συναρπαστικό ερευνητικό πρόγραμμα στο Ινστιτούτο Έρευνας και Τεχνολογίας Πλάσματος (INP) του Leibniz στο Γκρέιφσβαλντ ερευνά μια επαναστατική μέθοδο για την κλιματικά ουδέτερη παραγωγή υδρογόνου. Αυτή η νέα τεχνική, γνωστή ως plasmalysis, υπόσχεται να αυξήσει σημαντικά την ενεργειακή απόδοση στην παραγωγή υδρογόνου και να μειώσει τις εκπομπές CO₂ στο ελάχιστο. FR.de αναφέρει ότι η πλάσμαλυση διασπά το μεθάνιο σε υδρογόνο και στερεό άνθρακα, μειώνοντας τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας κατά περίπου 20% σε σύγκριση με την παραδοσιακή ηλεκτρόλυση.

Το ιδιαίτερο με αυτή τη διαδικασία: Με τη μετατροπή του μεθανίου, ο άνθρακας παραμένει σε στερεή μορφή και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πολύτιμη πρώτη ύλη. Στην ιδανική περίπτωση, το μεθάνιο προέρχεται από κλιματικά ουδέτερες πηγές, όπως το βιοαέριο, το οποίο μειώνει περαιτέρω τις εκπομπές CO₂. Δεδομένων των σημερινών προκλήσεων στον ενεργειακό εφοδιασμό στη Γερμανία -η κατανάλωση υδρογόνου είναι επί του παρόντος μεταξύ 55 και 60 τεραβατώρες ετησίως- αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην ενεργειακή μετάβαση.

Το υδρογόνο ως μέρος του μελλοντικού ενεργειακού συστήματος

Όπως αυτό Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος εξηγεί, το υδρογόνο παίζει βασικό ρόλο στο μελλοντικό ενεργειακό σύστημα της Γερμανίας. Δεν χρησιμοποιείται μόνο ως δευτερεύουσα πηγή ενέργειας για τις διεργασίες διυλιστηρίων και τη χημική βιομηχανία, αλλά και για την εξασφάλιση της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας μέσω σταθμών ηλεκτροπαραγωγής αερίου. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επιδιώκει φιλόδοξα σχέδια για την παραγωγή 40 έως 75 τεραβατώρες πράσινου υδρογόνου μέχρι το 2030.

Ένα κρίσιμο σημείο είναι η ευελιξία της πλασμάλυσης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορα συστήματα όπως εγκαταστάσεις φυσικού αερίου και βιοαερίου καθώς και σε εγκαταστάσεις υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Το κρατίδιο του Μεκλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας υποστηρίζει το έργο. Το Free State επενδύει τέσσερα εκατομμύρια ευρώ από κονδύλια της ΕΕ στο εργοστάσιο έρευνας υδρογόνου MV, στο οποίο, εκτός από το INP, συμμετέχουν το Fraunhofer IGP και το Ινστιτούτο Κατάλυσης Leibniz (LIKAT).

Το μέλλον εν όψει

Ωστόσο, το δυναμικό αυτής της νέας τεχνολογίας εξαρτάται όχι μόνο από την τεχνική πρόοδο, αλλά και από πολιτικές αποφάσεις. Η Ομοσπονδιακή Υπουργός Οικονομίας Katherine Reiche έχει δεσμευτεί σε μια τεχνολογικά ανοιχτή πορεία στην ενεργειακή πολιτική που περιλαμβάνει διάφορες διεργασίες υδρογόνου και επίσης εισαγωγές. Αυτή η προσέγγιση θα είναι κρίσιμη για το πόσο καλά μπορούν να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι και να επεκταθεί η οικονομία του υδρογόνου στη Γερμανία.

Συνολικά, το έργο στο Greifswald δείχνει πώς οι καινοτόμες τεχνολογίες μπορούν να βοηθήσουν να ξεπεραστούν οι προκλήσεις της ενεργειακής μετάβασης. Η χρήση της πλασμάλυσης όχι μόνο θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες υδρογόνου με φιλικό προς το κλίμα τρόπο, αλλά και να μειώσει την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και να ανοίξει το δρόμο για ένα πιο βιώσιμο ενεργειακό μέλλον.