Schwerins luchtvaartgeschiedenis: van het vliegveld van Görries tot de vergetelheid

Schwerins luchtvaartgeschiedenis: van het vliegveld van Görries tot de vergetelheid

In de hectische tijden van het begin van de 20e eeuw begon Schwerin naam te maken in de luchtvaartindustrie. De geschiedenis van vliegveld Görries, dat in 1913 officieel werd geopend, is onlosmakelijk verbonden met de naam Anthony Fokker. Deze visionaire ondernemer gaf met zijn aanwezigheid niet alleen vorm aan het vliegveld, maar zorgde ook voor een revolutie in de luchtvaart in Duitsland. Zijn carrière en de ontwikkelingen in Schwerin zijn nauw met elkaar verbonden, zoals nordkurier.de meldt.

De eerste steen voor het vliegveld van Görries werd gelegd tijdens de Duitse Ronde van 1911, waarbij Schwerin als tussenstop diende. Met de groeiende belangstelling voor de luchtvaart besloot de stad een eigen vliegveld aan te leggen. Eind 1912 werd de “Mecklenburg Airfield Company Görries-Schwerin mbH” opgericht. Tegen Pasen 1913 kon de infrastructuur zoals toeschouwerstribunes, een restaurant en een vliegtuighangar op het nieuw gecreëerde gebied voltooid zijn. De opening van Fokkers vliegschool in mei 1913 met zes van zijn beroemde ‘spinnen’ markeerde het hoogtepunt van deze beginperiode.

De opkomst van Fokker en het vliegveld van Görries

Anthony Fokker, geboren in 1890, was een luchtvaartpionier die al op jonge leeftijd zijn liefde voor vliegen ontdekte. Nadat hij in 1910 in Duitsland begon te studeren, richtte hij in 1912 Fokker Aviatik GmbH op. In datzelfde jaar bracht hij zijn eerste succesvolle constructie ter wereld, de “Fokker Spider”. Toen de productie in 1913 naar Schwerin werd verplaatst, beleefde de stad een economische bloei. Tussen 1914 en 1917 had het productiebedrijf zo'n 1.600 werknemers in dienst en produceerde het ongeveer 3.400 vliegtuigen, waaronder het legendarische Fokker Dr.1-model, dat nauw verbonden is met het verhaal van Manfred von Richthofen.

Maar het succes had ook zijn keerzijde. Na de Eerste Wereldoorlog betekende het Verdrag van Versailles dat Fokker zijn activiteiten terug naar Nederland moest verplaatsen. De vliegoperaties in Görries namen af ​​en eindigden in 1927. Vanaf 1932 werd het vliegveld gebruikt voor civiele doeleinden, maar later werd het omgebouwd voor militair gebruik. De Tweede Wereldoorlog bracht opnieuw verandering; het vliegveld kreeg strategisch belang en werd zwaar beschadigd door geallieerde bombardementen. De meeste gebouwen werden in augustus 1944 en april 1945 verwoest, en slechts een paar gebouwen, waaronder twee hangars, bleven over en staan ​​nog steeds gedeeltelijk op de monumentenlijst.

Een levende erfenis

Ondanks de verwoesting is de erfenis van het vliegveld Schwerin-Görries bewaard gebleven. Vandaag herdenken we de gloriedagen van de luchtvaartgeschiedenis, toen het vliegveld een populaire excursiebestemming was voor de inwoners van Schwerin. Vaantjes in de binnenstad informeerden burgers vroeger over de nieuwste luchtvaartactiviteiten; een verbinding tussen verleden en heden die nog steeds voortleeft in de herinnering van mensen.

Ook het verhaal van Anthony Fokker is een verhaal van ups en downs. Hij was een vernieuwer die tijdens de Eerste Wereldoorlog luchtsuperioriteit voor Duitse piloten creëerde. In 1915 ontving hij het Duitse staatsburgerschap en werkte hij actief aan het verder verbeteren van zijn machines. De groten uit Fokkers bedrijf spraken voor zich: tijdens de oorlogsjaren groeide het aantal medewerkers van zo'n 100 naar 6.000. De prestaties van Fokker bleven niet onopgemerkt en zijn machines verwierven internationale bekendheid, waarbij soms vergelijkingen werden getrokken met grootheden als Henry Ford.

Na zijn terugkeer naar Nederland in 1919 bleef Fokker werken in de luchtvaart en stapte uiteindelijk over naar het Amerikaanse bedrijfsleven, wat nieuwe perspectieven voor hem opende. Maar zoals vaak het geval is, werd roem gevolgd door slechte beslissingen, en met de sluiting van de Amerikaanse fabrieken in 1931 kwam er een einde aan een tijdperk. Fokkers autobiografie, The Flying Dutchman, werd in 1933 gepubliceerd en hij trok zich in de jaren dertig geleidelijk terug uit het bedrijf tot aan zijn dood in New York in 1939.

De ontwikkeling van het vliegveld Schwerin-Görries en de biografie van Anthony Fokker laten zien hoe nauw de luchtvaartgeschiedenis verbonden is met het regionale erfgoed. Het valt nog te hopen dat de herinnering aan deze opmerkelijke tijd niet zal worden vergeten. Het vliegveld, dat tegenwoordig grotendeels vergeten is, is niettemin een waardevol onderdeel van de geschiedenis van Schwerin.