Suche
Mein Konto
Zo bestrijd je vervelende junikevers: tips voor je tuin!
Ontdek de kenmerken, levensstijl en manieren om de vervelende junikever en zijn larven in de tuin te bestrijden.
Zo bestrijd je vervelende junikevers: tips voor je tuin!
Ze vliegen weer hoog in de tuinen van Noord-Duitsland: de junikevers (Amphimallon solstitiale) zijn aan hun seizoen begonnen. Tuinbezitters zijn ongerust omdat de kleine insecten aanzienlijke schade kunnen aanrichten aan gazons, planten en bomen. Deze kevers zijn aanzienlijk kleiner dan de vaak gevreesde meikevers; hun grootte ligt tussen 14 en 18 millimeter. Hun karamelkleurige, harige lichaam en geelbruine, geribbelde vleugeldeksels zijn onderscheidend en gemakkelijk te herkennen. Ter vergelijking: meikevers bereiken een lengte van 25 tot 30 millimeter en hebben roodbruine vleugeldekveren en een zwarte kop.
De echte boosdoeners zijn echter de junikeverlarven, beter bekend als larven. Deze crèmekleurige larven, die tot drie centimeter lang kunnen worden en een bruine kop hebben, eten vrijelijk de wortels van levende planten, wat vaak leidt tot afstervende plantendelen en lelijke, gele gazons. Beschadigingen zijn snel zichtbaar: de bovenste delen van de plant beginnen te verwelken en de grassprietjes kunnen gemakkelijk uit de grond worden getrokken. Wat vooral problematisch is, is dat deze larven vooral in zandgrond voorkomen, terwijl ze in compost of mulch onschadelijk zijn omdat daar nuttige larven leven en helpen bij de vorming van humus.
activiteit en ontwikkeling
De junikevers hebben een ontwikkelingscyclus van twee jaar en zijn actief van half juni tot half juli. Tijdens hun nachtelijke vluchten oriënteren ze zich op donkere silhouetten, waardoor de indruk ontstaat dat ze hun tuinen ‘aanvallen’. De vrouwtjes leggen ongeveer 40 eieren in zandige, lichte grond, waaruit de larven na ongeveer drie weken uitkomen. Deze doorlopen drie ontwikkelingsstadia en overwinteren in de grond.
De schade veroorzaakt door junikevers en hun larven kan aanzienlijk zijn. Afstervende planten en verbrande bruine plekken in het gazon die gemakkelijk loslaten, zijn veelvoorkomende tekenen van een plaag. Hoewel de volwassen kevers bladeren eten, betekent hun korte levensduur dat hun schade niet zo ernstig is als die van de larven, die een echte plaag kunnen blijken te zijn.
Controle en preventie
Tuinliefhebbers die dit ongedierte willen bestrijden, hebben verschillende methoden tot hun beschikking. Biologische bestrijding met nematoden (Heterorhabditis bacteriophora) is een effectieve optie omdat deze parasieten de larven binnendringen en deze doden met behulp van een bacterie. Het aanmoedigen van natuurlijke vijanden, zoals vogels en egels, kan er ook toe bijdragen de keverpopulatie in juni onder controle te houden. Mechanische methoden zoals diepe grondbewerking of speciale schimmelkorrels zijn ook mogelijk, maar moeten als laatste redmiddel worden beschouwd.
Als preventieve maatregel moeten tuinbezitters vertrouwen op intensieve gazonverzorging. Regelmatig maaien, bemesten en de grond losmaken zijn hierbij cruciaal. Gazonbeschermingsdoeken helpen ook de bodem te beschermen in zwaar getroffen gebieden. Het is belangrijk om het juiste moment voor de bestrijding te kiezen, omdat aaltjes optimaal worden benut als de larven zich in de eerste ontwikkelingsfase bevinden, dus in augustus en september.
Samenvattend zijn junikevers een vervelend maar niet gevaarlijk fenomeen in onze tuinen. Als je goed voor je planten zorgt en een paar simpele trucjes volgt, kun je zowel de junikevers als hun larven goed op afstand houden. Meer informatie over het identificeren en bestrijden van ongedierte vindt u op az-online, Planten School en Legona.