ArcelorMittal: staalfabriek Bremen blijft in steenkooltijdperk in plaats van waterstof!
Wolfgang Gerke bekritiseert het besluit van ArcelorMittal tegen de waterstofproductie in Bremen, wat economische gevolgen heeft.

ArcelorMittal: staalfabriek Bremen blijft in steenkooltijdperk in plaats van waterstof!
Het zout in de soep van de economie van Bremen zou in gevaar kunnen zijn: Wolfgang Gerke, een gerespecteerd expert op het gebied van bedrijfsstrategieën, heeft scherpe kritiek geuit op het besluit van ArcelorMittal om aanvankelijk de omschakeling van de staalfabriek in Bremen op waterstofproductie af te wijzen. Gerke omschreef deze stap als “stiekem” en “een puinhoop”. Deze beslissing komt voor velen als een verrassing, vooral voor de Senaat van Bremen en de CDU, die hadden vertrouwd op het aanpassingsvermogen van de locatie.
Een ambitieus project lag in het verschiet. ArcelorMittal had eindelijk het momentum om steenkool en cokes achter zich te laten en de sprong te maken naar de productie van waterstof. Maar met de afwijzing van een miljardenproject, dat ook de transformatie in Eisenhüttenstadt beïnvloedde, ontstaat er onzekerheid. Zoals de dagelijks nieuws meldde dat er een financiering van in totaal 1,3 miljard euro op tafel lag, maar het gebrek aan economische efficiëntie en de lage beschikbaarheid van waterstof zorgden ervoor dat het bedrijf van koers veranderde.
Waarom de beslissing zo pijnlijk is
Het besluit van ArcelorMittal om de wijziging af te wijzen kwam op een moment dat de druk van stijgende CO2-certificaten en hoge energiekosten merkbaar toenam. Prognoses gaan ervan uit dat de conventionele staalproductie in Europa, en dus ook in Bremen, over ongeveer vijf jaar niet langer levensvatbaar zou kunnen zijn. Gerke vermoedt dat het bedrijf de conventionele productiemethoden zo lang mogelijk in stand probeert te houden om de winst te maximaliseren voordat de deuren worden gesloten.
De impact van dit besluit heeft niet alleen gevolgen voor de werkgelegenheid in Bremen, maar heeft ook een bredere impact op de Duitse staalindustrie. Tenslotte levert deze sector een belangrijke bijdrage aan de CO2-uitstoot van het land. Burgemeester Andreas Bovenschulte heeft al benadrukt dat er “geen alternatief” is voor het koolstofvrij maken van de staalfabrieken.
Een blik in de toekomst
Wat helpt in deze situatie? De experts zijn het erover eens: er is vastberaden medewerking nodig van alle betrokkenen. Zoals de Oliver Wyman Uit analyse blijkt dat innovatieve benaderingen van de staalproductie niet alleen kunnen helpen de CO2-uitstoot aanzienlijk te verminderen, maar ook het technologische leiderschap van Duitsland veilig kunnen stellen. Er is echter een betrokken netwerk van politiek, bedrijfsleven en onderzoek nodig om deze ambitie in de praktijk te brengen.
De Senaat van Bremen heeft een speciaal fonds ter waarde van 250 miljoen euro opgezet. Met federale steun zou in totaal 1,3 miljard euro beschikbaar zijn geweest om de transformatie van de staalfabriek te bevorderen. Maar nu rijst de vraag: wat gebeurt er daarna? De Senaat van Bremen is teleurgesteld en heeft al kritische stemmen laten horen in de politiek.
De komende jaren kunnen doorslaggevend zijn bij het bepalen of Bremen een vestigingsplaats blijft of in het niets verdwijnt. De hoop op een geleidelijke overstap naar milieuvriendelijkere productiemethoden blijft bestaan – omdat groen staal de sleutel kan zijn tot een duurzame toekomst. Maar zonder de bereidheid van de acteurs om nieuwe dingen te durven proberen en samenwerking te benadrukken, zou deze droom sneller kunnen instorten dan je denkt.