Suche
Mein Konto
The Devil's Island of Langlütjen: Από στρατιωτικό φρούριο σε χώρο βασανιστηρίων!
Μάθετε τη σκοτεινή ιστορία του νησιού-φρούριο Langlütjen κοντά στο Bremerhaven, κάποτε στρατιωτικό φρούριο και αργότερα τόπο βασανιστηρίων.
The Devil's Island of Langlütjen: Από στρατιωτικό φρούριο σε χώρο βασανιστηρίων!
Η απόκοσμη ιστορία των νησιών Langlütjen I και II, που βρίσκονται στα ανοιχτά της ακτής του Bremerhaven, έχει αιχμαλωτίσει τις καρδιές των ντόπιων για περισσότερα από 150 χρόνια. Με συνολική έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, η περιοχή δεν περιέχει μόνο στρατιωτικά κειμήλια, αλλά και σκοτεινά μυστικά που χρονολογούνται από την εποχή των Ναζί. Μεγαλόφωνος T Online Το Langlütjen χτίστηκε μεταξύ 1869 και 1870 ως στρατηγική αμυντική δομή για την αποτροπή εχθρικών επιθέσεων. Εκείνη την εποχή, το Πρωσικό Ναυτικό επένδυσε σε ένα οχυρωμένο παράκτιο οχυρό που ήταν εξοπλισμένο με βαριά πυροβόλα 21 εκατοστών.
Η αρχική υλικοτεχνική πρόκληση δεν θα μπορούσε να παραμεληθεί. Κατασκευάστηκε ένα φράγμα μήκους 1,6 χιλιομέτρων για τη μεταφορά οικοδομικών υλικών, αλλά ήταν προσβάσιμο μόνο κατά την άμπωτη. Το Langlütjen II ολοκληρώθηκε τελικά το 1880 και ήταν επίσης εξοπλισμένο με εντυπωσιακά όπλα της εποχής, τα οποία εγκαταστάθηκαν μόλις το 1914. Αλλά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η χρήση άλλαξε: τα όπλα διαλύθηκαν ή ανατινάχτηκαν και τα απομεινάρια του πολέμου είναι ορατά μέχρι σήμερα.
Από στρατιωτικό οχυρό σε τόπο φρίκης
Από το 1933 το νησί απέκτησε ένα νέο και σκοτεινό νόημα. Οι εθνικοσοσιαλιστές χρησιμοποίησαν το Langlütjen II ως χώρο βασανιστηρίων, όπου πολλοί κρατούμενοι, ιδιαίτερα σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές, υπέστησαν σκληρή κακομεταχείριση. Μεγαλόφωνος NWZ Online Τουλάχιστον 81 γνωστά ονόματα κρατουμένων καταγράφηκαν μέχρι τον Ιανουάριο του 1934 πριν μεταφερθούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ochtumsand. Το μέρος που τώρα είναι γνωστό ως «Νησί του Διαβόλου» και «Στρατόπεδο συγκέντρωσης κάτω από τη θάλασσα» αποκάλυψε τις απύθμενες φρικαλεότητες που έλαβαν χώρα εκεί. Ένας αυτόπτης μάρτυρας ανέφερε το 2020 ότι οι κραυγές των κρατουμένων ακούγονταν μέχρι την ακτή και το νησί απέκτησε ανίερη φήμη ως τόπος φρίκης.
Η φυλακή έκλεισε στις 25 Ιανουαρίου 1934 λόγω του υψηλού κόστους και των ανεπαρκών επιλογών προμήθειας. Ωστόσο, η μνήμη αυτών των σκοτεινών κεφαλαίων της ιστορίας παραμένει ζωντανή. Σήμερα μια αναμνηστική πλάκα μνημονεύει τα τρομερά γεγονότα και μας θυμίζει τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εδώ. Είναι σημαντικό να κρατάμε ζωντανές τέτοιες αναμνήσεις για να μην επαναληφθεί η ιστορία.