Suche
Mein Konto
Het Duivelseiland Langlütjen: van militair fort tot martelplaats!
Leer de duistere geschiedenis van het vestingeiland Langlütjen bij Bremerhaven, ooit een militair fort en later een martelplaats.
Het Duivelseiland Langlütjen: van militair fort tot martelplaats!
De griezelige geschiedenis van de eilanden Langlütjen I en II, gelegen voor de kust van Bremerhaven, fascineert al meer dan 150 jaar de harten van de lokale bevolking. Met een totale oppervlakte van 33.000 vierkante meter herbergt de regio niet alleen militaire relikwieën, maar ook duistere geheimen die dateren uit het nazi-tijdperk. Luidruchtig T Online Langlütjen werd tussen 1869 en 1870 gebouwd als een strategische verdedigingsstructuur om vijandelijke aanvallen te voorkomen. Destijds investeerde de Pruisische marine in een versterkt kustfort dat was uitgerust met zware 21 centimeter kanonnen.
De oorspronkelijke logistieke uitdaging kon niet worden verwaarloosd. Er werd een 1,6 kilometer lange dam gebouwd om bouwmaterialen te vervoeren, maar deze was alleen bij eb toegankelijk. Langlütjen II werd uiteindelijk in 1880 voltooid en was tevens uitgerust met indrukwekkende kanonnen uit die tijd, die pas in 1914 werden geïnstalleerd. Maar na de Eerste Wereldoorlog veranderde het gebruik: de kanonnen werden ontmanteld of opgeblazen, en de overblijfselen van de oorlog zijn nog steeds zichtbaar.
Van een militair fort tot een plek van horror
Vanaf 1933 kreeg het eiland een nieuwe, duistere betekenis. De nationaal-socialisten gebruikten Langlütjen II als martelplaats, waar talloze gevangenen, vooral sociaal-democraten en communisten, werden onderworpen aan wrede mishandeling. Luidruchtig NWZ Online In januari 1934 waren minstens 81 bekende namen van gevangenen gedocumenteerd voordat ze naar het concentratiekamp Ochtumsand werden overgebracht. De plaats die nu bekend staat als ‘Duivelseiland’ en ‘Concentratiekamp onder de zee’ legde de verschrikkelijke wreedheden bloot die daar plaatsvonden. Een ooggetuige meldde in 2020 dat het geschreeuw van de gevangenen tot aan de kust te horen was en dat het eiland een onheilige reputatie kreeg als een plaats van horror.
De gevangenis werd op 25 januari 1934 gesloten vanwege de hoge kosten en de ontoereikende bevoorradingsmogelijkheden. Niettemin blijft de herinnering aan deze donkere hoofdstukken van de geschiedenis levend. Tegenwoordig herdenkt een gedenkplaat de verschrikkelijke gebeurtenissen en herinnert ons aan de misdaden die hier zijn gepleegd. Het is belangrijk om zulke herinneringen levend te houden, zodat de geschiedenis zich niet herhaalt.