Meer dan 1000 vaten kernafval ontdekt in de Atlantische Oceaan – gevaar voor het milieu!

Meer dan 1000 vaten kernafval ontdekt in de Atlantische Oceaan – gevaar voor het milieu!

Een internationaal onderzoeksteam heeft meer dan 1.000 vaten kernafval ontdekt en gelokaliseerd in de noordoostelijke Atlantische Oceaan. Dit explosieve nieuws werd bekendgemaakt door de Franse onderzoeksorganisatie CNRS. De huidige expeditie vertrok medio juni vanuit Brest, Frankrijk, en wordt door wetenschappers gezien als cruciaal voor het begrijpen van de ecologische gevolgen van de verwijdering van kernafval. De onderzoekers zijn al een hele maand bezig - met het schip "L'Atalante" zoeken ze naar ruim 200.000 vermoedelijke vaten, die zich naar schatting op een diepte van 3.000 tot 5.000 meter in de oceaan bevinden, zoals de MoPo meldde dit.

Tussen de jaren vijftig en tachtig hebben verschillende landen, waaronder Europese landen, radioactief afval in de Atlantische Oceaan gedumpt. Deze onveilige praktijk werd uiteindelijk in 1993 verboden, maar de exacte locaties en staat van de vaten zijn grotendeels onbekend. Het team van 21 onderzoekers is van plan een gedetailleerde kaart van de locaties te maken en tegelijkertijd monsters van water, bodem en zeeleven te verzamelen om de gevolgen van verwijdering te analyseren.

Technologie in dienst van de wetenschap

De nieuwste technologie helpt bij de missie: een autonome duikrobot genaamd Ulyx wordt gebruikt om ondersteuning te bieden. Deze robot kan duiken tot een diepte van 6.000 meter en is uitgerust met sensoren, een camera om 3D-beelden te genereren en een sonarsysteem voor locatiebepaling. Met deze technologie kunnen wetenschappers het zoekgebied, dat ruim 1.000 kilometer ten westen van La Rochelle in het West-Europese bekken ligt, zeer nauwkeurig in kaart brengen. Spiegel toegevoegd.

Projectmanager Patrick Chardon benadrukt dat een strategische inschatting van de situatie belangrijk is. Volgens hem zou de radioactiviteit van de meeste vaten na 300 tot 400 jaar bijna verdwenen kunnen zijn. Slechts ongeveer 2% van het kernafval zou een aanzienlijk langere stralingsduur kunnen hebben. Het is echter noodzakelijk om de potentiële risico's voor het mariene ecosysteem te beoordelen, aangezien de vaten niet zijn ontworpen voor langdurige opsluiting van radioactiviteit, waardoor de situatie onnodig ingewikkeld wordt.

Verder onderzoek en monsteranalyse

De monsters die tijdens deze expeditie worden verzameld, worden naar verschillende laboratoria in Europa gestuurd voor een diepgaande analyse van de samenstelling en mogelijke gevaren van de vaten. Voor de komende jaren staat al een tweede expeditie voor gerichte bemonstering gepland, al ligt de exacte datum nog niet vast. De ontdekking van de meer dan 1.000 kernvaten zou dus de eerste stap kunnen zijn in een breder onderzoek naar de langetermijngevolgen van de opslag van kernafval in de oceaan. Kurier is onderstreept.