Theo de kabouter en de magische kracht van de adventskrans in de aanloop naar Kerstmis

Theo de kabouter en de magische kracht van de adventskrans in de aanloop naar Kerstmis

In de aanloop naar Kerstmis roepen licht en warmte langzaam de harten van mensen op. Vandaag, 29 november 2025, staat Secret Santa Theo stil bij de traditie van de adventskrans terwijl hij vanwege een heupprobleem comfortabel bij de open haard zit. Deze contemplatieve tijd brengt niet alleen nostalgie, maar ook een vleugje zelfvertrouwen. Zijn slimme gedachten en die van Santa Elli geven ons een blik op de veranderingen in de kerstgewoonten van de afgelopen decennia.

Theo's herinneringen gaan ver terug: de adventskrans zoals wij die kennen vindt zijn oorsprong in het werk van de Hamburgse theoloog Johann Heinrich Wichern, die in 1839 een grote houten ring uitvond. Oorspronkelijk bestond deze uit vier witte en twintig rode kaarsen, die werden gebruikt om de wachttijd tot Kerstmis voor kinderen uit armere milieus te verkorten. De kaarsen waren niet alleen decoratie, maar ook een leermiddel om de kleine Christuskinderen te leren tellen. De adventskrans symboliseert het verloop van de vier adventsweken en heeft zijn wortels in Duitse lutherse families in de 16e eeuw, zoals Wikipedia meldt.

De betekenis van advent

Advent, die officieel begint op 30 november 2025, is meer dan alleen het aftellen naar de feestdag. Het is een tijd van innerlijke voorbereiding op de komst van Jezus Christus. Het Latijnse woord ‘Advent’ betekent ‘aankomst’ en benadrukt de hoop op de geboorte van de Messias en zijn wederkomst. Zoals EKHN benadrukt, is dit een tijd die diep geworteld is in de christelijke traditie en die gelovigen ruimte biedt voor reflectie en anticipatie.

Een ander centraal onderdeel van het adventseizoen is de adventskalender, die ook in de tweede helft van de 19e eeuw in West-Pommeren werd gecreëerd. Op de eerste zondag van de advent wordt de eerste adventskaars aangestoken. Elk van de vier kaarsen symboliseert waarden als hoop, vrede, vreugde en liefde. De laatste kaars, vaak de kerstkaars genoemd, wordt vervolgens op kerstavond of eerste kerstdag aangestoken. In veel katholieke en protestantse kerken zijn de vier kaarsen paars of roze, waarbij het roze licht de vreugde in de derde week van de advent vertegenwoordigt, terwijl moderne vormen van de krans vaak zijn gemaakt van groenblijvende takken, die het eeuwige leven vertegenwoordigen.

Het verlangen naar licht

De aanblik van een brandende kaars was een geruststellende metgezel, vooral in de koude en lange winters. De millenniumwinter van 1708/09 met bitterkoude temperaturen tot min 20 graden Celsius maakte het verlangen naar licht en warmte bijzonder merkbaar. Zoals Theo en Elli opmerken, is de symboliek van licht nauw verbonden met de boodschap van Jezus als het licht van de wereld. Deze volkswijsheid is vandaag de dag nog steeds relevant en biedt mensen een anker van hoop in de moderne tijd.

Samenvattend leiden Advent en zijn gebruiken ons niet alleen door de duisternis van de wintermaanden, maar bieden ze ook een waardevolle gelegenheid voor reflectie en dankbaarheid. Theo en Elli nodigen iedereen uit om te genieten van de warme sfeer van deze bijzondere tijd en te leven in afwachting van het komende feest.