Θεραπεία διαβητικών σε MV: Είναι όλα σε κίνδυνο;

Θεραπεία διαβητικών σε MV: Είναι όλα σε κίνδυνο;

Στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία, οι θεραπευτικές επιλογές για τους διαβητικούς βρίσκονται σε κίνδυνο. Ο διαβήτης είναι μια ευρέως διαδεδομένη ασθένεια σε αυτή τη χώρα, ειδικά ο διαβήτης τύπου 2, ο οποίος, στο 14% του πληθυσμού, ανεβάζει τις περιφερειακές τιμές πάνω από τον εθνικό μέσο όρο σχεδόν 11%. Ενώ ο διαβήτης τύπου 1 είναι πιο σπάνιος, τα κρούσματα αυξάνονται σταθερά, ειδικά μεταξύ των παιδιών και των εφήβων. Τι γίνεται όμως αν εξαφανιστούν οι εξειδικευμένες πρακτικές;

Η κατάσταση είναι τεταμένη: το 90% των διαβητικών φροντίζονται από οικογενειακούς γιατρούς, ενώ οι υπόλοιποι ασθενείς πρέπει να αξιοποιήσουν την τεχνογνωσία 39 καθιερωμένων διαβητολόγων και 34 ειδικών διαβητολογικών ιατρείων. Πολλές από αυτές τις πρακτικές λειτουργούν ήδη στα όριά τους και δεν μπορούν πλέον να δεχτούν νέους ασθενείς ή έχουν μεγάλους χρόνους αναμονής. Μια ανησυχητική πρόβλεψη δείχνει ότι έως και το 80% των εξειδικευμένων ιατρείων θα μπορούσαν να κλείσουν, οδηγώντας σε δραματική έλλειψη φροντίδας. Αυτός ο φόβος συνδέεται στενά με τις επερχόμενες αλλαγές στον Νόμο για την Ενίσχυση της Υγείας (GVSG) και τη μεταρρύθμιση του νοσοκομείου, η οποία, όπως αναφέρει η Diabetologie Online, επηρεάζει ιδιαίτερα τη διαβητολογία.

Η προέλευση της κρίσης

Το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι μόνο τα ιατρεία γενικού ιατρού λαμβάνουν ετήσιο επίδομα χρόνιας φροντίδας και περίθαλψης. Αυτό το κατ' αποκοπήν επιτόκιο καταβάλλονταν προηγουμένως ανά τρίμηνο και μπορούσε να διαιρεθεί σε διαφορετικές πρακτικές. Αυτό σημαίνει ότι ειδικά τα εξειδικευμένα διαβητολογικά κέντρα αντιμετωπίζουν οικονομική καταστροφή. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η απώλεια αυτών των κατ' αποκοπή ποσοστών θα μπορούσε να κοστίσει έως και το 40% του εισοδήματος των εξειδικευμένων ιατρείων. Ωστόσο, το κόστος για τις πρακτικές έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αύξησης των τελών και του πληθωρισμού. Σύμφωνα με τη Nordkurier, οι ιατρικές αμοιβές αυξήθηκαν κατά 15% τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 26,9% και ο βασικός μισθός κατά 36,5%.

Οι επικριτές του νόμου υποστηρίζουν ότι οι νέες ρυθμίσεις ενισχύουν πραγματικά την πρωτοβάθμια φροντίδα και τη διαβητολογική περίθαλψη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μόνο τέσσερις από τις 34 εξειδικευμένες διαβητολογικές πρακτικές θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Αυτές οι δραστικές αλλαγές θα μπορούσαν να αφήσουν χωρίς θεραπεία έως και το 80% των 4.500 διαβητικών τύπου 1 και 20.000 διαβητικών τύπου 2 στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων γυναικών. Οι διαβητικοί που δεν λαμβάνουν θεραπεία κινδυνεύουν από σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να τους οδηγήσουν σε αίθουσες επειγόντων περιστατικών ή μονάδες εντατικής θεραπείας.

Πολιτικές προσπάθειες και προοπτικές

Για την αντιμετώπιση αυτής της ανησυχητικής κατάστασης, οι διαβητολόγοι έχουν αρχίσει να ασκούν πολιτική πίεση. Το διοικητικό συμβούλιο του Συνδέσμου Συμβούλων Διαβήτη στη Γερμανία (VDBD) έχει ήδη έρθει σε επαφή με τους φορείς λήψης πολιτικών αποφάσεων για να απαιτήσει βελτιώσεις στα νομοσχέδια. Τον Ιούλιο του 2024, πραγματοποιήθηκε μια κρίσιμη συνομιλία για το Zoom με ένα μέλος της παράταξης Alliance 90/The Greens για να υπογραμμιστεί η σημασία των επαγγελμάτων παροχής συμβουλών και κατάρτισης για τον διαβήτη. Κατά τη διάρκεια αυτών των συζητήσεων, επισημαίνεται επίσης η ανάγκη δομικής βελτίωσης της ενδονοσοκομειακής περίθαλψης για διαβητικούς, όπως σημειώνει η DDG.

Οι προκλήσεις στη φροντίδα του διαβήτη είναι τεράστιες και μένει να δούμε αν οι προγραμματισμένες νομικές ρυθμίσεις θα καλύψουν πραγματικά την κρίση ή αν θα πρέπει να βιώσουμε περαιτέρω επιδείνωση εδώ. Οι επερχόμενες καλοκαιρινές διακοπές του κοινοβουλίου θα μπορούσαν να αποφασίσουν τι θα συμβεί στη συνέχεια και οι προσπάθειες για τη διασφάλιση δίκαιης αμοιβής για εξειδικευμένες υπηρεσίες θα μπορούσαν να είναι κρίσιμες. Είναι καιρός να ενταθεί ο διάλογος μεταξύ ιατρικής και πολιτικής πριν γίνουν ανυπέρβλητα τα κενά στην περίθαλψη.