Gorączka Lassa w centrum uwagi: spotkanie ekspertów z Nigerii i Niemiec!

Gorączka Lassa w centrum uwagi: spotkanie ekspertów z Nigerii i Niemiec!

W czasach, gdy zdrowie jest na pierwszym miejscu, warsztaty na temat zapobiegania chorobom odzwierzęcym w Instytucie Friedricha Loefflera (FLI) na wyspie Riems w okręgu Pomorze Przednie-Greifswald przyciągnęły uwagę społeczności zajmującej się zdrowiem i nauką. 9 lipca 2025 r. 24 ekspertów z Nigerii i Niemiec zebrało się, aby omówić gorączkę Lassa – chorobę szeroko rozpowszechnioną w Nigerii. Celem spotkania było opracowanie środków zwalczania gorączki Lassa na styku zwierząt, ludzi i środowiska. Współpraca ta połączyła różne instytucje, w tym Nigeryjskie Centrum Kontroli Chorób (NCDC), Krajowy Instytut Badań Weterynaryjnych (NVRI), Uniwersytet w Ibadanie (UI) i Instytut Roberta Kocha (RKI). [NDR].

Ale co dokładnie sprawia, że ​​ten stan jest tak niepokojący? Gorączka Lassa to choroba odzwierzęca, która może być przenoszona ze zwierząt na ludzi. Jak wynika z kompleksowego raportu na temat epidemii w Nigerii w 2019 r., reakcję kryzysową często utrudnia słaba koordynacja. System zarządzania incydentami (IMS) działający w kontekście podejścia „Jedno zdrowie” mógłby znacząco poprawić reakcję na takie epidemie. W 2019 r. w Nigerii przebadano 5057 osób pod kątem gorączki Lassa, a u 833 z nich potwierdzono wynik pozytywny. Podkreśla to potrzebę ukierunkowanej i zorganizowanej koordynacji podczas wybuchów chorób PMC.

Jedno zdrowie: podejście holistyczne

Ale jakie jest podejście „Jedno zdrowie”? Strategia ta postrzega zdrowie ludzi, zwierząt i środowisko jako system współzależny. Podejście to nabiera coraz większego znaczenia od 2000 roku, kiedy uznano, że choroby odzwierzęce stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia. Podejście „Jedno zdrowie” promuje współpracę między dyscyplinami i integruje kluczowe obszary, takie jak bezpieczeństwo żywności i kontrola chorób odzwierzęcych. Historycznie rzecz biorąc, Hipokrates uznawał związek między środowiskiem a zdrowiem, natomiast termin zoonoza został ukuty przez Rudolfa Virchowa w XIX wieku. Dziś podejście to uznawane jest na arenie międzynarodowej za klucz do poprawy zdrowia publicznego i jest coraz częściej stosowane w praktyce, na przykład w rolnictwie. Wiele organizacji, w tym WHO, wspiera wdrażanie tej strategii mającej na celu trwałą minimalizację zagrożeń dla zdrowia CEVA.

Wyniki warsztatów na wyspie Riems ilustrują znaczenie intensyfikacji wymienionych środków i promowania współpracy. Eksperci zgadzają się, że jedynie skoordynowane podejście we wszystkich sektorach może skutecznie zwalczać choroby odzwierzęce, takie jak gorączka Lassa. Przy dobrej ręce i wyraźnym skupieniu się na łańcuchach przenoszenia między ludźmi, zwierzętami i środowiskiem możliwe byłoby skuteczne powstrzymanie rozprzestrzeniania się takich chorób w przyszłości i podniesienie świadomości na ten temat.