Schokkende tentoonstellingen in Rostock: misbruik van DDR-kinderen onthuld!

Schokkende tentoonstellingen in Rostock: misbruik van DDR-kinderen onthuld!

Het Documentatie- en Herdenkingscentrum Rostock vestigt momenteel de aandacht op pijnlijke hoofdstukken uit het verleden. Twee reizende tentoonstellingen getiteld ‘Reden voor toelating: rondhangen’ en ‘Blackbox-thuisonderwijs’ gaan in op de ernstige mishandeling van kinderen in de DDR. Luidruchtig NDR In totaal brachten ruim 135.000 kinderen en jongeren hun leven door in zogenaamde ‘speciale kindertehuizen’ en gesloten voorzieningen zoals afdelingen voor geslachtsziekten. Deze instellingen waren niet alleen bedoeld om jongeren een socialistische opleiding te bieden, maar gingen vaak ook gepaard met extreem geweld.

Bijzonder verontrustend is het verhaal van Jana Mendes Bogas, een hedendaagse getuige die haar ervaringen in het kindertehuis en de afdelingen venereologie beschrijft. Haar moeder werd om politieke redenen gevangengezet, waardoor contact tussen de twee onmogelijk was. Van 1982 tot 1987 woonde Mendes Bogas in verschillende instellingen, waaronder het jeugdcentrum in Torgau, waar zij en haar leeftijdsgenoten werden blootgesteld aan fysiek, psychologisch en seksueel geweld. De sfeer van toezicht en het gebrek aan privacy tijdens medische onderzoeken op de venereologische afdeling in Leipzig-Thronberg tonen de onmenselijkheid die vaak deel uitmaakte van het dagelijks leven.

De rol van de venereologische afdelingen

De afdelingen venerologie in de DDR zijn speciaal opgericht voor de behandeling van meisjes en vrouwen van twaalf jaar en ouder die verdacht werden van seksueel overdraagbare aandoeningen. Een streng regime en de praktijk van gedwongen opname kenmerken deze instellingen sinds de jaren zestig. Terwijl in de Bondsrepubliek Duitsland gesloten afdelingen alleen werden ingericht voor mensen met bewezen ziekten, was in de DDR alleen al de verdenking voldoende voor opname. Deze dwangmaatregel werd niet alleen gecoördineerd door het ministerie van Volksgezondheid, maar ook gecontroleerd door het ministerie van Staatsveiligheid (MfS). bpb verduidelijkt.

Op de gesloten afdelingen was het dagelijks leven erg moeilijk: de verblijfsduur bedroeg doorgaans vier tot zes weken, maar in extreme gevallen kon dit oplopen tot twaalf weken. Veel van de geïnterneerden kregen geen passende medische zorg; in één geval kreeg ongeveer 70 procent van de 235 vrouwen die onder dwang in Halle werden opgenomen geen therapie, ook al bleek een aanzienlijk deel besmet te zijn.

Verwerking en ondersteuning

Ondanks de ernst van de misdrijven is de verwerking van deze misstanden in de tehuizen nog lang niet voltooid. Veel getroffenen vinden het lastig om over hun ervaringen te praten naarmate ze ouder worden, waardoor het moeilijker wordt om ermee in het reine te komen. De huidige tentoonstelling in Rostock heeft tot doel juist deze onderwerpen openbaar te maken en een ruimte te creëren voor herinnering en dialoog. De tentoonstellingen zijn tot 11 augustus te zien in Rostock en daarna tot 22 augustus in het stadhuis van Rostock. Geïnteresseerden en getroffenen kunnen ook contact opnemen met adviescentra in Mecklenburg-Voor-Pommeren of de staatsvertegenwoordiger om in het reine te komen met de SED-dictatuur.

Een ander teken van herdenking is de mogelijkheid voor degenen die gedwongen zijn gedeporteerd om vanaf juli compensatie aan te vragen aan de binnen-Duitse grens. Het valt nog te hopen dat de heersende taboes ooit zullen worden doorbroken en dat het lot van de getroffenen in al hun implicaties zal worden erkend - de weg naar genezing is lang, maar elk proces om ermee in het reine te komen is een belangrijke stap in de goede richting.