Oekraïense soldaten bij kasteel Dreilützow: hoop en pijn verenigd

Oekraïense soldaten bij kasteel Dreilützow: hoop en pijn verenigd

In kasteel Dreilützow in West-Mecklenburg, een rustig toevluchtsoord, brengen Oekraïense soldaten en hun families een weekend van hoop en solidariteit door. Onder hen bevinden zich Ivan, 40, die beide benen heeft verloren, en zijn vrouw Katharina, die last heeft van donkere kringen onder haar ogen. Het echtpaar reisde met hun dochters Maria (13) en Anastassija (19) af om de verschrikkingen van het leven in Oekraïne even achter zich te laten. De Ostsee Zeitung meldt dat de emotionele ontmoetingen met andere militairen in soortgelijke situaties van groot belang zijn. De gewonden voelen zich vaak alleen in Duitse klinieken.

“We vechten tegen de duisternis die oorlog met zich meebrengt”, legt Andrej Bondarchuk uit, lid van de Nordhaus UA-vereniging uit Schwerin, die hulptransporten naar Oekraïne organiseert. Steun voor Oekraïense soldaten is essentieel in Duitsland; Ivan liep bijvoorbeeld ernstige verwondingen op tijdens gevechten om Bakhmut, Mariupol, Donzek en Kherson en werd meer dan een jaar in de VS behandeld. Hij wordt nu opgevangen in Hamburg en maakt zich zorgen over zijn toekomst als wegenbouwingenieur in de Oekraïne, waar grote projecten op hem wachten waar hij al heel lang naartoe werkt.

Het leven kan niet zo gemakkelijk worden onderdrukt

Ondanks de crisis overwegen Katharina en haar familie een terugkeer naar Oekraïne. “We willen terug, maar de dagelijkse drone-aanvallen laten dit niet toe”, geeft Katharina toe terwijl ze rouwt om haar man, die zoveel voor zijn land heeft gegeven. Terwijl de dochters hier in Hamburg naar school gaan, volgt Katharina een opleiding tot financieel accountant. Een pad dat moed vereist en laat zien dat de wil om te leven sterk is.

De verhalen van andere soldaten zoals Yevgeni, een 48-jarige die al maanden in het Bundeswehr-ziekenhuis in Hamburg ligt, laten zien hoe dramatisch de situatie is. Hij verloor 15 centimeter van zijn schaambeen toen een mortiergranaat naast hem landde. Yevgeny bood zich vrijwillig aan om zijn land te verdedigen en wordt nu behandeld met de hulp van Duitsland. Hij is niet de enige: vorig jaar werden ruim 600 gewonde soldaten uit Oekraïne naar Duitsland gebracht voor medische hulp. Het dagelijkse nieuws meldt dat sommige patiënten via speciale medische vluchten in Duitsland aankomen, terwijl Oekraïense ziekenhuizen ook om ondersteuning kunnen vragen.

Een sterk netwerk van ondersteuning

De uitdagingen zijn groot, maar het initiatief om de gewonden te steunen blijft sterk. “Onze verantwoordelijkheid om de gewonde soldaten te helpen blijft bestaan”, benadrukt bondsminister prof. Karl Lauterbach, die de medische zorg voor deze mensen als de morele plicht van Duitsland beschouwt. Het federale ministerie van Volksgezondheid streeft ernaar ervoor te zorgen dat Oekraïense gasten dezelfde toegang tot medische zorg hebben als mensen met een wettelijke ziektekostenverzekering.

De stad Grevesmühlen plant ook een samenwerking met de gemeente Ichnja, die ook door de oorlog wordt getroffen. Dergelijke inspanningen kunnen hoop bieden en verbindingen creëren die de gruwelijke ervaringen overstijgen. Catherine is dankbaar dat Ivan nog leeft, en het verlangen naar vrede doordringt haar in elke uitspraak. ‘We willen gewoon dat de oorlog eindigt’, zegt ze, hoopvol naar de toekomst kijkend.