Waterstofstrategie in crisis: Barke roept op tot snelle actie!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Op 8 december 2025 bespraken de ministers in Stralsund waterstofstrategieën en het belang ervan voor de energietransitie in Duitsland.

Am 8.12.2025 diskutierten in Stralsund Minister Wasserstoffstrategien und deren Bedeutung für die Energiewende in Deutschland.
Op 8 december 2025 bespraken de ministers in Stralsund waterstofstrategieën en het belang ervan voor de energietransitie in Duitsland.

Waterstofstrategie in crisis: Barke roept op tot snelle actie!

De meest recente bijeenkomst van de Conferentie van Ministers van Energie vond plaats op 8 december 2025 in Stralsund, waar de deelstaten opnieuw van gedachten wisselden over de belangrijkste uitdagingen. De onderwerpen leveringszekerheid, netwerkuitbreiding, elektriciteitsprijzen en de waterstofstrategie kwamen intensief aan bod. Onder de aanwezigen bevond zich de minister van Economische Zaken van Saarland, Jürgen Barke, die in zijn toespraak duidelijke eisen stelde: hij riep op tot een snellere uitbreiding van de waterstofopvoering en een verlaging van de elektriciteitsprijzen met minstens vijf cent per kilowattuur. De staalindustrie in het Saarland is sterk afhankelijk van waterstof, wat de urgentie van haar zorgen onderstreept. De Ministeriële Conferentie komt tweemaal per jaar bijeen om een ​​verenigde stem te laten horen aan de federale regering. WNDN meldt dat...

Maar de uitdagingen mogen niet worden onderschat. In een kritisch speciaal rapport over de Nationale Waterstofstrategie wees de Federale Rekenkamer op drie belangrijke zwakke punten. Daarbij hoort ook een onrealistische behoefte aan waterstof, die naar verwachting veel groter zal zijn dan binnen Duitsland kan worden geproduceerd om de klimaatdoelen in 2030 te halen. De noodzakelijke import zou de strategie kunnen doen wankelen. Ook de hoge kosten van groene waterstof ten opzichte van aardgas vormen een belangrijk obstakel. En last but not least: het opzetten van een waterstofnetwerk kan tot 24 miljard euro kosten, zonder dat de werkelijke noodzaak duidelijk is. Volgens de Federale Rekenkamer...

De waterstofstrategie en zijn hindernissen

De waterstofstrategie speelt een sleutelrol in de Duitse energietransitie, aangezien Duitsland in 2045 klimaatneutraal wil zijn. Waterstof is bedoeld om fossiele brandstoffen te vervangen, vooral in gebieden waar direct gebruik van hernieuwbare elektriciteit niet mogelijk is. Het wordt echter duidelijk dat het opvoeren van vraag, aanbod en infrastructuur nauwkeurig gecoördineerd moet worden – zonder onnodige druk op de federale begroting te leggen. Twee derde van het waterstofkernnetwerk zou in 2030 beschikbaar moeten zijn, maar realistisch gezien zijn de doelstellingen meer dan ambitieus.

Geplande industriële toepassingen lopen vertraging op en particuliere investeringen in de waterstofeconomie blijven achter bij de verwachtingen. Permanente staatsfinanciering zou ook de stabiliteit van de federale financiën in gevaar kunnen brengen. Het federale ministerie van Economische Zaken en Energie erkent de noodzaak van actie, maar de voorgestelde maatregelen worden als ontoereikend beschouwd.

Politieke tegenstellingen en toekomstperspectieven

Een ander punt dat Barke in zijn toespraak aan de orde stelde, is de eis voor de goedkeuring van alle waterstofkleuren. Hoewel hij de uitbreiding van de waterstofeconomie wil bevorderen, blijft hij buiten de controversiële kwestie van kernenergie, die belangrijk is voor de staalindustrie. Ook de EU-richtlijn RED III vereist dat in 2030 minimaal 42% van de gebruikte waterstof groen moet zijn.

Barke's wens om de elektriciteitsprijzen te verlagen is vooral interessant omdat de SPD in het verleden kerncentrales heeft gesloten, wat tot hogere prijzen heeft geleid. De federale regering roept op tot enige overweging op dit punt, vooral met betrekking tot de geplande subsidies van ruim 30 miljard euro om de hoge elektriciteitsprijzen in 2026 te bestrijden. In een politiek klimaat dat sterk voorstander is van de uitbreiding van hernieuwbare energiebronnen, zou het standpunt van Barke wel eens in tegenspraak kunnen zijn met de kerndoelen van zijn partij.

De komende maanden zullen uitwijzen of de federale overheid erin zal slagen een haalbare strategie voor waterstofgebruik te ontwikkelen en tegelijkertijd de basis te leggen voor een duurzame energie-economie. De uitdagingen zijn groot, en zonder een duidelijk plan zou de droom van klimaatneutraliteit in 2045 een verre droom kunnen worden. Het valt nog te bezien of de waterstofeconomie succesvol zal kunnen groeien.