Van Iran tot Gifhorn: het ontroerende ontsnappingsverhaal van Hami Amiri

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Hamed Amiri, een 32-jarige kapper uit Gifhorn, doet verslag van zijn ontsnapping uit Iran en zijn nieuwe leven in Duitsland.

Hamed Amiri, ein 32-jähriger Friseur aus Gifhorn, berichtet über seine Flucht aus dem Iran und sein neues Leben in Deutschland.
Hamed Amiri, een 32-jarige kapper uit Gifhorn, doet verslag van zijn ontsnapping uit Iran en zijn nieuwe leven in Duitsland.

Van Iran tot Gifhorn: het ontroerende ontsnappingsverhaal van Hami Amiri

Hami Amiri, the 32-year-old hairdresser from Gifhorn, has had a long and moving journey. Born in Iran, he experienced flight, war and separation from his family. He has lived in Germany since 2016 and opened his own hairdressing studio here. Touching stories about his homeland and the painful memories of his family living in Iran tell a lot about the reality of refugees. “I haven’t seen her in ten years,” says Amiri. De onzekerheid over de verblijfplaats van zijn familieleden blijft een constante metgezel in zijn leven, dat wordt gevormd door de oorlog tussen Israël en Iran. “There is something going on,” he notes when he talks about the situation in his homeland. Lees meer over het verhaal van Hami Amiri en de uitdagingen waarmee hij wordt geconfronteerd op WAZ.

Amiri vluchtte eerst naar Turkije, waar hij een jaar doorbracht. Een riskante boottransfer over de Middellandse Zee naar Griekenland kostte hem ruim 5.000 euro. Hij herinnert zich: “Een andere boot zonk en 60 mensen verdronken.” Deze gruwelijke ervaringen maken deel uit van een groter trauma dat wordt gedeeld door meer dan 120 miljoen mensen wereldwijd, van wie velen ontheemd zijn door oorlogen en klimaatrampen. De uitdagingen waarmee vluchtelingen worden geconfronteerd, houden nauw verband met de structurele problemen in Duitsland: een gebrek aan huisvesting, een gebrek aan plaatsen in onderwijsinstellingen en hoge hindernissen voor integratie op de arbeidsmarkt. Duitsland speelt een centrale rol in de huidige vluchtelingensituatie, omdat het nog steeds het belangrijkste bestemmingsland is voor velen die op zoek zijn naar een nieuw huis, zoals dbb meldt.

Een nieuw begin in Duitsland

Maar het leven hier is allesbehalve gemakkelijk. “Het eerste jaar mocht ik niet werken, mijn opleiding werd niet erkend”, zegt Amiri. Hij leerde zichzelf de Duitse taal terwijl hij wachtte op een taalcursus. Hij begon eindelijk zijn nieuwe leven met een minibaantje als kapper. Hij heeft nu de kappersstudio “Amiri” aan de Borsigstrasse geopend, gesteund door vrienden en de gemeenschap van de Gifhorner Friedenskirche, die hem hielpen. Een bank had hem financiering geweigerd vanwege zijn onzekere verblijfssituatie.

“Voor mij tellen liefdadigheid en solidariteit”, zegt Amiri over hoe belangrijk de steun van andere mensen voor hem was. In een tijd waarin steeds meer vluchtelingen in Duitsland vechten voor een nieuw leven, is toevlucht voor velen een levende vraag. De christelijke gemeenschappen wereldwijd zetten zich in voor degenen die bescherming zoeken en komen op voor hun rechten. De uitdagingen op lokaal niveau mogen echter niet worden onderschat, zoals ekd duidelijk maakt: dit vraagt ​​om gezamenlijke actie om liefdadigheid om te zetten in concrete hulp.

De toekomst blijft onzeker

Hoewel Amiri inmiddels een nieuw leven is begonnen en in Duitsland is getrouwd, blijft zijn toekomst onzeker. Zijn verblijfsvergunning, die hij na een lange wachttijd van acht jaar kreeg, is slechts drie jaar geldig. De vragen over gezinshereniging en integratiemogelijkheden zijn voor velen, en niet alleen voor hem, van het allergrootste belang en dragen bij aan de onzekerheid. “Ik hoop dat ik op een dag mijn familie weer kan zien”, zegt Amiri met zachte stem. “Maar nu genieten we hier van ons leven met onze dochter, die geboren is toen wij in Duitsland waren.”

De realiteit voor veel vluchtelingen is complex. De toegang tot werk is vaak beperkt, maar na acht jaar kan ongeveer 86 procent van de mannelijke vluchtelingen in Duitsland een baan vinden. De afgelopen jaren zijn ruim 31.000 mensen omgekomen aan de buitengrenzen van de EU. Veranderingen in het asielbeleid sinds 2015 laten zien hoe gepolariseerd de discussie over migratie en integratie is. Omdat ruim 29 procent van de bevolking een migrantenachtergrond heeft, mag Duitsland dan wel een immigratieland zijn, de kwesties van rechtvaardigheid en humanitaire verantwoordelijkheid blijven urgent.