Suche
Mein Konto
Hannover in het discriminatiegeschil: kapperskorting voor hoofddoekdragers!
Een kapper in Hannover biedt korting aan vrouwen die een hoofddoek dragen, maar leidt tot discussie over discriminatie en gelijke behandeling.
Hannover in het discriminatiegeschil: kapperskorting voor hoofddoekdragers!
In Hannover zorgt een kapper voor opschudding met een speciale kortingsactie voor vrouwen die een hoofddoek dragen. De salon biedt maar liefst 40 procent korting op alle diensten op woensdag, maar alleen voor vrouwen die een hoofddoek dragen. Deze reclamecampagne heeft nu een 82-jarige vrouw zonder hoofddoek ertoe overgehaald contact op te nemen met het antidiscriminatiebureau, omdat zij zich gediscrimineerd voelde. Haar klacht heeft geleid tot een juridisch debat over discriminatie op grond van religie, die onder de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AGG) valt. Volgens Welt krijgt het antidiscriminatiebureau ook steun van rechtsgeleerden die de actie mogelijk ongelijke behandeling.
De eigenaar van de salon, Celal Kilic, is een islamitische Koerd die met deze campagne de aandacht wil vestigen op een nieuwe verdieping van zijn salon. Deze verdieping is exclusief voor vrouwen zodat moslimvrouwen zich op hun gemak kunnen voelen in een veilige ruimte. Kilic legt uit dat er in de regio een gebrek is aan kansen voor vrouwen met een hoofddoek en hoopt met dit initiatief mensen bij elkaar te brengen en een open sfeer te creëren zonder dat iemand zich benadeeld voelt.
Juridische beoordeling en sociale context
Het juridische kader voor dergelijke kortingen is complex. Professor Gregor Thüsing van de Universiteit van Bonn omschrijft de korting als “indirecte ongelijke behandeling” in de zin van de AGG. Hij benadrukt dat het attribuut ‘hoofddoek’ weliswaar niet expliciet in de wet wordt genoemd, maar toch nauw verbonden is met bepaalde religieuze overtuigingen. Constitutioneel advocaat Volker Boehme-Neßler beschouwt de korting als duidelijke discriminatie zonder enige objectieve rechtvaardiging. Hij benadrukt dat een beschermd milieu ook mogelijk moet zijn voor vrouwen zonder hoofddoek, wat de discussie over gelijke behandeling LTO verder voedt.
Daarnaast wordt besproken in hoeverre kortingen voor bepaalde groepen, zoals senioren of kinderen, juridisch gerechtvaardigd zijn om hun maatschappelijke participatie te bevorderen. Aan de andere kant zou de korting alleen voor vrouwen met een hoofddoek als discriminerend kunnen worden beschouwd, ook al duidt dit op beschermingsbehoeften. Er wordt besproken of en hoe de korting helpt bij het compenseren van discriminatie in het beroepsleven, een onderwerp dat al in verschillende wetenschappelijke werken aan de orde is gekomen, zoals in de analyse van Elisabeth Holzleithner, die handelt over de conflicten rond de hoofddoek De Gruyter.
Over het geheel genomen valt nog te bezien hoe de juridische geschillen zich zullen ontwikkelen en of de kapper zijn kortingscampagne kan handhaven of dat er veranderingen nodig zullen zijn om de gelijke behandeling van alle klanten te garanderen.