Ένταλμα σύλληψης μεταναστών: Η τέχνη εκτιμάται, η ανθρωπιά λείπει!

Ένταλμα σύλληψης μεταναστών: Η τέχνη εκτιμάται, η ανθρωπιά λείπει!

Η Γερμανία δέχεται ολοένα και μεγαλύτερη κριτική από τις φωνές καλλιτεχνών και δημοσιογράφων. Τις ανησυχίες της εκφράζει συγκεκριμένα η Γερμανίδα πολιτιστική δημοσιογράφος Aida Baghernejad σε άρθρο της στον βρετανικό «Guardian». Τονίζει ότι η Γερμανία έχει εκμεταλλευτεί την εργασία των μεταναστών χωρίς να τους δείχνει πραγματική εκτίμηση ή ενσωμάτωση. Ενώ η τέχνη που προκύπτει από αυτή την αποξένωση εκτιμάται ιδιαίτερα, οι ίδιοι οι άνθρωποι συχνά παραμένουν στο παρασκήνιο. Το Starzone αναφέρει ότι...

Η συζήτηση παρουσιάζεται επίσης με διαφορετικό πρίσμα από τις εμπειρίες του Aykut Anhan, πιο γνωστού ως Ένταλμα Σύλληψης. Σε συνέντευξή του στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Die Zeit», ο καλλιτέχνης μιλά για τα νιάτα του, που διαμορφώθηκαν από την παραμονή στη φυλακή νέων, και για την Τουρκία, την οποία περιγράφει ως τόπο καταφυγής. Η μουσική τον βοηθούσε πάντα και από τότε που επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη ήθελε να ενθαρρύνει τους νέους να πιστέψουν στον εαυτό τους και στα πάθη τους. Οι προοπτικές του αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης συζήτησης σχετικά με τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της ένταξης.

Μια ματιά στην πολιτική ένταξης

Ειδικά όταν μιλάμε για ένταξη, είναι σημαντικό να δούμε την εξέλιξη του πολιτικού πλαισίου. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Γερμανία δεν θεωρούνταν χώρα μετανάστευσης, αν και οι αριθμοί μετανάστευσης ήταν υψηλοί. Για πολύ καιρό η ένταξη αφέθηκε σε προνοιακούς συλλόγους και δήμους. Μόνο τη δεκαετία του 1970 οι επιστήμονες και οι πολιτικοί ζήτησαν μια ενεργή πολιτική ένταξης. Το 1979, ο πρώτος Επίτροπος για τους Αλλοδαπούς, Heinz Kühn (SPD), έκανε εκστρατεία για την αναγνώριση και την ευκολότερη πολιτογράφηση. Ορόσημο ήταν ο νόμος περί μετανάστευσης, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2005 και έθεσε καθήκοντα ένταξης στα χέρια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Η bpb αναφέρει ότι ...

Ωστόσο, η ίδια η ένταξη δεν αντιμετωπίζεται μόνο από την οπτική της τοπικής κοινωνίας. Είναι μια διαδραστική διαδικασία που περιλαμβάνει όλους τους κοινωνικούς φορείς. Οι μετανάστες όχι μόνο πρέπει να αποκτήσουν γνώση της γερμανικής γλώσσας, αλλά και να σέβονται τις βασικές αξίες της γερμανικής κοινωνίας. Σε αντάλλαγμα, η κοινωνία πρέπει να προσφέρει ίσες ευκαιρίες και να αποτρέπει τις διακρίσεις. Ωστόσο, πολλοί μετανάστες αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις στην καθημερινή πρακτική - από τα γλωσσικά εμπόδια έως τις διακρίσεις και τον οικιστικό διαχωρισμό. Οι εμπειρίες του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) δείχνουν ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση και η απασχόληση είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της ένταξης. Η Newline εξηγεί ότι...

Τρέχουσες προκλήσεις και πρόοδος

Ένα άλλο κεντρικό ζήτημα παραμένει η αντίληψη του κοινού για τους μετανάστες, ιδιαίτερα τους μουσουλμάνους. Οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα συχνά διαμορφώνουν τον λόγο και οδηγούν σε αρνητική άποψη για αυτήν την κοινωνική ομάδα. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας της συζήτησης για την ένταξη. Πρωτοβουλίες όπως ο κρατικός νόμος κατά των διακρίσεων στο Βερολίνο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον δομικό ρατσισμό και να προωθήσουν την ενοποιητική συνύπαρξη.

Η ανάγκη για πιο αποτελεσματικές πολιτικές ένταξης ενισχύεται από τις πρόσφατες προκλήσεις, όπως η πανδημία COVID-19. Η αναγνώριση της διαφορετικότητας μπορεί επίσης να οδηγήσει στη δημιουργία αλληλεγγύης και σεβασμού συνύπαρξης. Είναι πλέον καιρός να δούμε την ένταξη ως οικονομική αναγκαιότητα που ωφελεί όχι μόνο τους μετανάστες, αλλά την κοινωνία στο σύνολό της.