Ηλικιωμένη γυναίκα υπερασπίζεται τον εαυτό της: Οι φροντιστές ανδρών με κάνουν να νιώθω άβολα!

Ηλικιωμένη γυναίκα υπερασπίζεται τον εαυτό της: Οι φροντιστές ανδρών με κάνουν να νιώθω άβολα!

Η Beate Liebelt είναι 84 ετών και, μετά από αρκετές επεμβάσεις στην πλάτη και ένα νέο γόνατο, έχει βιώσει πόσο σημαντική είναι η σωστή φροντίδα για την ποιότητα της ζωής της. Η εβδομαδιαία υποστήριξη από μια υπηρεσία εξωνοσοκομειακής περίθαλψης είναι απαραίτητη για τον ηλικιωμένο, ειδικά όταν πρόκειται να κάνει ντους ανεξάρτητα. Αλλά ένα περιστατικό αμφισβήτησε την άποψή της για το νοσηλευτικό προσωπικό: μια νοσοκόμα εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού, παρόλο που η Beate είχε ζητήσει ειδικά γυναικεία υποστήριξη. «Αυτό με κάνει να νιώθω άβολα», είπε ανοιχτά. Ο σύζυγός της, Βόλφγκανγκ Λίμπελτ, παρέχει πλήρη υποστήριξη: «Ο αυτοσεβασμός πρέπει να διατηρηθεί», εξηγεί με έμφαση.

Η Sophie Borm, εκπρόσωπος της κλινικής Uelzen Helios, τονίζει ότι η αξιοπρέπεια και οι ατομικές ανάγκες των ασθενών λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Ωστόσο, η εμπειρία του Beate Liebelt δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης. Σύμφωνα με τον Borm, το νοσοκομείο προσπαθεί να σεβαστεί τις ανησυχίες για νοσοκόμες του αντίθετου φύλου «εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες». Στην περίπτωση της Beate, ωστόσο, το αίτημα δεν εισακούστηκε, οπότε έπρεπε να καλύψει η ίδια τα έξοδα του άνδρα φροντιστή.

Προκλήσεις στην εξωνοσοκομειακή περίθαλψη

Ο Dirk Ammann, ιδιοκτήτης νοσηλευτικής υπηρεσίας στο Uelzen, επιβεβαιώνει ότι τέτοιες ανησυχίες αντιμετωπίζονται συνήθως κατά τη σύναψη της σύμβασης. Ωστόσο, παραδέχεται ότι είναι συχνά πιο δύσκολο να εκπληρωθούν οι επιθυμίες του φύλου στα εξωτερικά ιατρεία παρά σε οίκους ευγηρίας. Ο Olaf Heinemann από τον οίκο ευγηρίας και ευγηρίας Heinemann στο Medingen αναφέρει ότι οι επιθυμίες των κατοίκων γενικά γίνονται σεβαστές στο σπίτι του. Αλλά μόνο δύο στους 50 κατοίκους έχουν ζητήσει ποτέ γυναίκες φροντιστές, κάτι που διευκολύνει τον προγραμματισμό αλλά σημαίνει επίσης την ανάγκη για συμβιβασμούς όταν πρόκειται για ασθένεια ή διακοπές.

Τι συμβαίνει όμως όταν πρόκειται για συγκεκριμένες ανάγκες; Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το ζήτημα της ισότητας των φύλων περίθαλψης. Σε μια κοινή δημοσίευση της Δρ Barbara Stiegler και της Δρ. Dorothee Beck συμβουλεύεται ότι όσοι χρειάζονται φροντίδα και ανήκουν στην κοινότητα LGBTQIA+ έχουν συχνά συγκεκριμένες ανάγκες που συχνά δεν λαμβάνονται υπόψη στη σημερινή πρακτική. Η ανοιχτή επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας για να ληφθούν υπόψη αυτές οι ανάγκες και να εξουδετερωθούν οι διακρίσεις.

Ένταξη και διαφορετικότητα στη νοσηλευτική

Επιπλέον, είναι σημαντικό να προωθηθεί η ευαισθητοποίηση και η περαιτέρω κατάρτιση των εργαζομένων στις εγκαταστάσεις φροντίδας. Σε πολλά ιδρύματα, τα θέματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική και τη διαφορετικότητα των φύλων συχνά παραμένουν αόρατα ή ακόμη και ταμπού. Οι ανάγκες των queer ατόμων σε μεγάλη ηλικία συχνά παραβλέπονται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διακρίσεις και απώλεια ποιότητας ζωής. Σύμφωνα με τη Βαυαρική Στρατηγική για την Άνοια, η φροντίδα με σεβασμό και ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι βασικές πτυχές της ολιστικής φροντίδας.

Οι νοσηλευτές θα πρέπει να γνωρίζουν το ιστορικό της ομοφυλοφιλίας και τις καταστάσεις ζωής των ατόμων LGBTQIA+. «Η διαφορετικότητα στην ομάδα μπορεί να βελτιώσει πάρα πολύ τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε όσους χρειάζονται φροντίδα», λένε οι ειδικοί. Προτείνουν επίσης ότι η queer-ευαίσθητη φροντίδα να θεωρηθεί ως βασικό συστατικό της σύγχρονης νοσηλευτικής πρακτικής. Οι εγκαταστάσεις που προωθούν αυτού του είδους τη φροντίδα προάγουν την κοινωνική αποδοχή της διαφορετικότητας και συνεπώς βελτιώνουν την ποιότητα ζωής όλων των κατοίκων.

Δεδομένου αυτού του ζητήματος, είναι ζωτικής σημασίας οι εγκαταστάσεις φροντίδας όχι μόνο να ανταποκρίνονται στις επιθυμίες των πελατών τους, αλλά και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες δομές για να εξασφαλίσουν φροντίδα χωρίς αποκλεισμούς και σεβασμό.