Ο λύκος στη χαμηλότερη Σαξονία: Μια διαμάχη μεταξύ των αγροτών και της πολιτικής!

Ο λύκος στη χαμηλότερη Σαξονία: Μια διαμάχη μεταξύ των αγροτών και της πολιτικής!

Vechta, Deutschland - Ο λύκος ήταν ένα εκρηκτικό θέμα από τότε που μετανάστευση στη βορειοδυτική Γερμανία που θερμαίνει τα μυαλά. Ποιος θα πίστευε ότι η επιστροφή ενός ζώου που είχε θεωρηθεί εξαφανιστεί για πάνω από εκατό χρόνια θα προκαλούσε τόσες πολλές διαμάχες; Στα τέλη του 2014, ο Wolf εμφανίστηκε στην περιοχή, η οποία τεκμηριώθηκε σε ένα βιολογικό αγρόκτημα στο Großenkneten. Από τότε συνεχίστηκε ταραχώδη: πολλές παρατηρήσεις και ρωγμές χρήσης εμφανίστηκαν στις περιοχές Oldenburg, Vechta και Cloppenburg. Μεταξύ Δεκεμβρίου 2014 και Φεβρουαρίου 2015 μόνο, σχεδόν 60 αγροτικά ζώα είχαν σχιστεί στην περιοχή Vechta, συμπεριλαμβανομένων των αναφορών για το "Goldenstedter Problem-Wolf" το φθινόπωρο του 2015.

Η κατάσταση παρέμεινε τεταμένη τα επόμενα χρόνια. Το 2017, αναφέρθηκαν οι πρώτες επιθέσεις Wolf στο Friesland και το Wesermarsch και ένας λύκος εμφανίστηκε στο Ammerland, ενώ ένας άλλος πυροβολήθηκε παράνομα τον Οκτώβριο του 2017. Αλλά οι λύκοι δεν ήταν αδρανείς. Από το 2019 έως το 2025, μια αύξηση των ρωγμών τεκμηριώθηκε σε διάφορες κομητείες, οι οποίες έβαλαν τους αγρότες υπό μεγάλη πίεση. Οι ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ζώων και η γεωργία βρέθηκαν σε μια ατελείωτη σύγκρουση, η οποία επίσης τροφοδοτήθηκε από τον αυξανόμενο αριθμό επισκεπτών στις οδηγίες του λύκου.

Η πίεση στην πολιτική αυξάνεται

Στο πλαίσιο των συνεχώς αυξανόμενων αριθμών ρωγμών λύκων και των συνεχιζόμενων διαμαρτυριών των αγροτών, ενώσεις όπως η Ένωση Γερμανών Αγροτών (DBV) και η Γερμανική Ένωση Κυνήγι (DJV) ζητούν τώρα μια U -Turn στην πολιτική Wolf της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Με την ευκαιρία της "ημέρας του λύκου" στις 30 Απριλίου 2025, απευθύνθηκαν έκκληση στην κυβέρνηση να εφαρμόσει αποτελεσματική διαχείριση λύκων και να χρησιμοποιήσει το υπάρχον πεδίο εφαρμογής για τη ρύθμιση του αποθέματος λύκου. Ο Bernhard Krüsken από το DBV επικρίνει την υψηλή πυκνότητα αποθεμάτων λύκων στη Γερμανία, η οποία ισοδυναμεί με περίπου 3.000 ζώα και αναφέρει 6.000 σκισμένες εκμεταλλεύσεις ετησίως.

Krusken βλέπει την κατάσταση διατήρησης του Wolf και απαιτεί επίσημη δήλωση που θα πρέπει να οδηγήσει σε αλλαγή στην κατάσταση προστασίας στην κατευθυντήρια γραμμή FFH. Ο Helmut Dammann-Tamke από το DJV υποστηρίζει επίσης αυτή την άποψη και απαιτεί υποβάθμιση του λύκου σε επίπεδο ΕΕ και γρήγορη διαχείριση παρέμβασης για ρωγμές. Ένα άλλο κεντρικό σημείο της προσφυγής είναι η ζήτηση για ένα άμεσο πρόγραμμα για την προστασία της τήρησης των βοσκοτόπων, η οποία έχει μεγάλη έγκριση από τους πληγέντες ιδιοκτήτες ζώων.

Έλλειψη εμπιστοσύνης στα μέτρα προστασίας των αγελών

Σύμφωνα με τον Dr. Kay Ruge από το γερμανικό Landkreisstag (DLT) είναι πολύ ανεπαρκής προηγούμενη διαχείριση. Βλέπει την πτώση της αποδοχής για τον λύκο, ειδικά στην Ανατολική Γερμανία και τονίζει ότι το κοινό πρέπει να ενημερωθεί περισσότερο για τα προβλήματα της γεωργίας με τους λύκους. Ο Jens Schreinecke, ιδιοκτήτης ζώων από το Βρανδεμβούργο, περιέγραψε επίσης ότι παρά την υλοποίηση μέτρων προστασίας των αγελών, υπάρχουν πολλά προβλήματα και απαιτούσε πιο ενεργό προστασία από τα αγέλες.

Τα μέτωπα μεταξύ των αγροτών, των κυνηγών και του δήμου φαίνονται σκληρυμένα, αλλά όλες οι πλευρές γνωρίζουν: αν δεν γίνει τίποτα, το χάσμα μεταξύ της διατήρησης των ζώων και της φύσης θα μπορούσε να είναι χαμηλότερα, αφενός και οι απαιτήσεις της γεωργίας, αφετέρου. Το DBV μιλά για πολιτική αντίσταση στη ρύθμιση και απαιτεί ανώτατο όριο περίπου 1.000 λύκων ανά πληθυσμό.

Τουλάχιστον ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση φαίνεται να γίνεται: με την πρόσφατα εισαγόμενη κατευθυντήρια γραμμή "Shana", η οποία προωθεί τα μέτρα προστασίας των αγελών, πολλά ελπίζουν για χαλάρωση της κατάστασης. Ωστόσο, αυτός ο κανονισμός αντιμετωπίζει μικτές αντιδράσεις εκ μέρους των αγροτών που συνεχίζουν να βλέπουν τους εαυτούς τους σύμφωνα με μια αξιόπιστη έννοια για να εξασφαλίσουν την παραγωγή και τη γεωργία βοσκοτόπων. Παραμένει να δούμε αν οι υπεύθυνοι πολιτικοί έχουν αναπτυχθεί από την πρόκληση και αν ένα κοινό μονοπάτι που όχι μόνο λαμβάνει υπόψη τους λύκους, αλλά και τα συμφέροντα των αγροτών.

Στο μέλλον, γίνεται σαφές ότι για να αυξηθεί η αποδοχή του λύκου μεταξύ του πληθυσμού, μόνο μια διαφανής και ενεργή διαχείριση μπορεί να βοηθήσει να ικανοποιήσει τόσο τη φύση όσο και τις γεωργικές ανάγκες. Πρέπει να ελπίζουμε ότι σύντομα θα υπάρξει ένας διάλογος που προωθεί την καθυστερημένη κατανόηση των συμπληρωματικών προκλήσεων της διατήρησης της φύσης και της γεωργίας, έτσι ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι να μπορούν να βρουν μια λύση.