Gepland militair project: Rügen in zicht als strategische haven!

Gepland militair project: Rügen in zicht als strategische haven!

Het eiland Rügen, bekend om zijn pittoreske kustlijn en toerisme, heeft een lange en gecompliceerde geschiedenis. Dit wordt vooral gekenmerkt door de talrijke mislukte pogingen om een ​​marinehaven te bouwen in de Großer Jasmunder Bodden. Deze ambitieuze plannen zouden het militaire landschap van Europa en de identiteit van de regio fundamenteel hebben veranderd, maar alle pogingen liepen op een mislukking uit.

Door de eeuwen heen waren er drie grote fasen waarin serieus werd nagedacht over de aanleg van een haven op Rügen. De eerste poging, die duurde van 1848 tot 1866, werd gekenmerkt door de nasleep van de revolutie van 1848. De Duitse Bond had het idee om een ​​marinehaven op Rügen te bouwen, maar dit mislukte in 1852 vanwege financiële knelpunten en politieke meningsverschillen. Ook admiraal Adalbert van Pruisen probeerde tevergeefs een marinebasis te vestigen. Plannen voor een kanaal door de Schaabe en een spoorverbinding tussen Berlijn en Breege waren ambitieus, maar de geografische omstandigheden waren niet geschikt. Het project werd uiteindelijk verlaten Uckermark-koerier gemeld.

De tweede fase, van 1936 tot 1945, vond plaats tijdens het nationaal-socialistische tijdperk. Grootadmiraal Erich Raeder was een drijvende factor in de plannen om van Rügen de belangrijkste basis van de Kriegsmarine te maken. De Rügendam werd in 1936 voltooid en maakte verbinding met het vasteland mogelijk. Er was een uitgebreid havencomplex gepland, dat zou worden uitgerust met een scheepswerf en een onderzeebootbasis. Technische uitdagingen en de chaos van de oorlog leidden er echter toe dat de bouw al in 1940 werd stopgezet, terwijl ook een nieuwe poging in 1944 niet succesvol was.

In de derde fase, die duurde van 1950 tot 1953, nam de DDR met steun van de Sovjet-Unie de planning over. De “Rügenhafen” was bedoeld om het militaire potentieel van de regio te versterken. Ruim 1.600 inwoners uit Glowe en omgeving werden verplaatst als onderdeel van een gedwongen verhuizing. De bouw begon in 1952 en er waren zo'n 15.000 arbeiders nodig, onder wie politieke gevangenen. De stad “Hafenstadt Jasmund” was bedoeld voor maximaal 100.000 inwoners. Maar dit project werd uiteindelijk in 1953 geannuleerd vanwege politieke en economische moeilijkheden. De onrust in de DDR voorkwam grote werkonderbrekingen op bouwplaatsen, maar de ontmanteling begon onmiddellijk na de protesten in juli 1953 Wikimedia aangevuld.

De overblijfselen van wat ooit een grootschalig project was, zijn nu bijna volledig overwoekerd. Historische sporen zijn alleen te herkennen in een historische context. De Rügenhafen blijft daarmee een onvoltooid hoofdstuk in de geschiedenis van de Duitse marine, dat op indrukwekkende wijze laat zien hoe politieke en economische omstandigheden zelfs de meest ambitieuze projecten tot niets kunnen leiden. Rügen blijft echter een populaire reisbestemming waar de natuur de hoofdrol blijft spelen en het toerisme in stand blijft - een klein sprankje hoop in een verder turbulente geschiedenis.