Rewolucja w Greifswaldzie: Plazmaliza przyspiesza produkcję wodoru!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Projekt badawczy w Greifswaldzie ma na celu opracowanie neutralnej dla klimatu produkcji wodoru poprzez plazmalizę w celu zmniejszenia emisji CO₂.

Ein Forschungsprojekt in Greifswald entwickelt eine klimaneutrale Wasserstoffproduktion durch Plasmalyse zur Reduktion von CO₂-Emissionen.
Projekt badawczy w Greifswaldzie ma na celu opracowanie neutralnej dla klimatu produkcji wodoru poprzez plazmalizę w celu zmniejszenia emisji CO₂.

Rewolucja w Greifswaldzie: Plazmaliza przyspiesza produkcję wodoru!

W północnych Niemczech w ramach ekscytującego projektu badawczego Instytutu Badań i Technologii Plazmy Leibniza (INP) w Greifswaldzie bada się rewolucyjną metodę produkcji wodoru neutralnego dla klimatu. Ta nowa technika, znana jako plazmaliza, może znacząco zwiększyć efektywność energetyczną produkcji wodoru i ograniczyć do minimum emisję CO₂. FR.de donosi, że plazmaliza rozkłada metan na wodór i węgiel stały, zmniejszając zużycie energii elektrycznej o około 20% w porównaniu z tradycyjną elektrolizą.

Wyjątkowość tego procesu: dzięki konwersji metanu węgiel pozostaje w postaci stałej i może być wykorzystany jako cenny surowiec. W idealnym przypadku metan pochodzi ze źródeł neutralnych dla klimatu, takich jak biogaz, co dodatkowo zmniejsza emisję CO₂. Biorąc pod uwagę dzisiejsze wyzwania w zakresie dostaw energii w Niemczech – zużycie wodoru wynosi obecnie od 55 do 60 terawatogodzin rocznie – technologia ta może w znaczący sposób przyczynić się do transformacji energetyki.

Wodór jako część przyszłego systemu energetycznego

Tak Federalna Agencja Środowiska wyjaśnia, wodór odgrywa kluczową rolę w przyszłym systemie energetycznym Niemiec. Wykorzystywana jest nie tylko jako wtórne źródło energii w procesach rafineryjnych i przemyśle chemicznym, ale także do zabezpieczenia dostaw energii elektrycznej poprzez elektrownie gazowe. Rząd federalny realizuje ambitne plany wyprodukowania od 40 do 75 terawatogodzin ekologicznego wodoru do 2030 r.

Kluczową kwestią jest elastyczność plazmalizy. Można go stosować w różnych instalacjach, takich jak instalacje gazu ziemnego i biogazu, a także w instalacjach skroplonego gazu ziemnego (LNG). Projekt wspiera kraj związkowy Meklemburgia-Pomorze Przednie; Wolne Państwo inwestuje cztery miliony euro ze środków UE w fabrykę badań wodoru MV, w którą oprócz INP zaangażowane są Fraunhofer IGP i Instytut Katalizy Leibniza (LIKAT).

Przyszłość w zasięgu wzroku

Potencjał tej nowej technologii zależy jednak nie tylko od postępu technicznego, ale także od decyzji politycznych. Federalna Minister Gospodarki Katherine Reiche uczestniczy w otwartym kursie technologicznym z zakresu polityki energetycznej, który obejmuje różne procesy wodorowe, a także import. Podejście to będzie miało kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów klimatycznych i rozwoju gospodarki wodorowej w Niemczech.

Ogólnie rzecz biorąc, projekt w Greifswaldzie pokazuje, w jaki sposób innowacyjne technologie mogą pomóc w pokonaniu wyzwań związanych z transformacją energetyczną. Zastosowanie plazmalizy mogłoby nie tylko zaspokoić zapotrzebowanie na wodór w sposób przyjazny dla klimatu, ale także zmniejszyć zależność od paliw kopalnych i utorować drogę do bardziej zrównoważonej przyszłości energetycznej.