Vissers in Duitsland: vangen en loslaten kan duur zijn!

Vissers in Duitsland: vangen en loslaten kan duur zijn!

In Duitsland veroorzaakt het vissen volgens de “catch and release”-methode verhitte discussies. Met deze aanpak vangen vissers vis, laten ze deze misschien trots zien met een foto en laten ze vervolgens weer los in het water. Wat een onschuldige vrijetijdsbesteding lijkt, ligt echter juridisch gevoelig en kan zelfs als strafbaar feit worden aangemerkt. Noordelijke koerier meldt dat een dergelijke praktijk in strijd is met de wet, vooral als er geen intentie is om er misbruik van te maken. Olaf Lindner, woordvoerder van de Duitse Hengelsportvereniging, benadrukt dat de rechtbanken in dit verband al talloze klachten hebben behandeld.

Hoewel veel vissers de risico's begrijpen, blijft het vangen en loslaten populair in de gemeenschap. Een probleem hierbij zijn de verschillende visserijwetten in de 16 Duitse deelstaten, die voor verwarring kunnen zorgen. In gewone taal betekent dit: wat in de ene deelstaat legaal is, kan in de volgende heel anders worden geregeld. Een voorbeeld is dat in bepaalde uitzonderingen, zoals bij te kleine vissen of tijdens gesloten seizoenen, resetten is toegestaan. In deze gevallen moeten vissers er echter voor zorgen dat de vissen voorzichtig worden behandeld.

Dierenwelzijn en sociale opvattingen

De discussie over dierenwelzijn speelt een centrale rol in het debat. Heel wat critici beschouwen “vangen en vrijlaten” als dierenmishandeling, omdat de stress die de vissen ervaren tijdens het vangen niet mag worden onderschat. Gerenommeerde organisaties zoals PETA uiten ook heftig hun zorgen. Ingo Kramer, visserijbioloog bij de Staatsvisserijvereniging van Baden-Württemberg, is het met PETA eens en legt uit dat de actie in strijd is met de visserijwet, omdat vissers alleen vis mogen vangen voor eigen consumptie.

Bovendien blijkt uit een analyse van visresultaten dat de sterftecijfers van vrijgelaten vissen sterk variëren. Uit onderzoek blijkt dat bijvoorbeeld 27,5% van de snoekbaarzen sterft, terwijl karpers slechts een sterftecijfer van 3,3% hebben. De keuze van de haak en het aas heeft een grote invloed op de overleving van de gevangen vis. Een weerhaakloze haak en een zorgvuldige omgang tijdens het hele visproces kunnen de overlevingskansen van de vis vergroten.

Juridisch kader en internationale vergelijkingen

Ook de internationale vergelijking is spannend: in buurlanden als Denemarken en Zweden wordt het vrijlaten van vis aangemoedigd, terwijl in Noorwegen “vangen en vrijlaten” alleen in bijzondere gevallen is toegestaan. In Italië is resetten echter wijdverbreid. In Oostenrijk daarentegen hebben de regelgevingen geen uniforme status, wat de kwestie nog ingewikkelder maakt.

De veranderende waarden binnen de vissersgemeenschap worden ook weerspiegeld in de toenemende populariteit van ‘catch and release’. Niettemin blijft het juridische grijze gebied een uitdaging, en vooral de sociale opinie neigt steeds meer naar de bescherming van dierenwelzijn. Door de rechtsonzekerheid moeten sommige vissers die vis loslaten nu vrezen voor juridische gevolgen. Een voorbeeld is een visser die voor deze praktijk voor de rechter werd gedaagd en een boete van 1.000 euro moest betalen, hoewel de zaak tegen hem uiteindelijk werd geseponeerd.

Te midden van al deze discussies is één ding duidelijk: de praktijk van “vangen en loslaten” blijft een controversieel onderwerp voor vissers in Duitsland dat veel verder gaat dan louter recreatieve activiteiten.