Ratowanie Moor w parlamencie stanowym: wybucha spór o ochronę klimatu i użytkowanie lasów

Ratowanie Moor w parlamencie stanowym: wybucha spór o ochronę klimatu i użytkowanie lasów

Ponowne nawadnianie torfowisk w Meklemburgii-Pomorzu Przednim: temat, który od lat dominuje w programie politycznym i jest szczególnie ważny dla ochrony klimatu. Te tereny podmokłe to nie tylko fascynujące siedliska, ale także kluczowe znaczenie dla magazynowania węgla i regulowania zaopatrzenia w wodę. Według tego Kurier Północny W Meklemburgii-Pomorzu Przednim znajduje się około 285 000 hektarów wrzosowisk, z czego około 82 000 hektarów to leśne wrzosowiska.

Jednak stan tych torfowisk jest alarmujący: 63% jest umiarkowanie lub silnie osuszonych, a zatem osłabionych ekologicznie. Odwodnione torfowiska uwalniają szkodliwe dla klimatu gazy – szacuje się, że każdego roku z tych obszarów emitowanych jest 6,2 mln ton ekwiwalentu dwutlenku węgla. Emisje te stanowią największe źródło gazów cieplarnianych w kraju, jak stwierdza w swoim raporcie rząd stanowy Polityka środowiskowa określa.

Wyzwania i żądania polityczne

Właściciele lasów sceptycznie odnoszą się jednak do procesu odnowy. Obawiają się problemów prawnych, ponieważ ponowne nawadnianie można potencjalnie sklasyfikować jako przekształcanie lasu. Oznacza to, że musieliby uzyskać pozwolenia i zapłacić odszkodowanie. Z tego powodu SPD i Lewica w parlamencie krajowym postulują wprowadzenie jasnej regulacji prawnej, która stanowiłaby, że profesjonalnie zaplanowane ponowne nawadnianie nie liczy się jako przebudowa lasu.

Głównym celem jest tutaj stworzenie bezpiecznego pod względem prawnym rozwiązania dla właścicieli lasów, sprzyjającego renaturyzacji torfowisk leśnych. Grupa parlamentarna SPD proponuje także dodatkowe opcje motywacyjne w postaci ekokont, ekopunktów i MoorFutures, aby przyspieszyć ten proces.

Postęp i cele klimatyczne

Pomimo aspektów politycznych postęp w nawadnianiu pozostaje daleko w tyle za przedstawionymi celami. Państwowa Izba Kontroli krytykuje fakt, że osiągnięto jedynie 30% docelowego poziomu ponownego nawodnienia: zamiast docelowych 49 000 hektarów w latach 2010–2020 renaturyzowano jedynie 15 000 hektarów. Zieloni z Sojuszu opisują te wyniki jako sygnał ostrzegawczy i podkreślają wyzwania stojące przed rządem stanowym.

Zapotrzebowanie na postęp staje się tym pilniejsze, biorąc pod uwagę cele rządu krajowego w zakresie neutralności klimatycznej do 2040 r. Wczesny postęp w zakresie ponownego nawadniania spodziewany jest dopiero w 2030 r., co zagraża osiągnięciu tych celów.

Rola rządu federalnego

Krytyka i wyzwania w Meklemburgii-Pomorzu Przednim stanowią część szerszej inicjatywy, której motorem jest federalna ustawa o ochronie klimatu i krajowa strategia ochrony torfowisk przyjęta w 2022 r. Ogólnokrajowym celem jest redukcja emisji z torfowisk o pięć milionów ton ekwiwalentu CO2 rocznie do 2030 r., przy czym kluczowym środkiem jest ponowne nawadnianie. Według tego Federalne Ministerstwo Żywności i Rolnictwa Gleby torfowiskowe zajmują około 8% powierzchni użytków rolnych w Niemczech i są odpowiedzialne za około 7,5% niemieckiej emisji gazów cieplarnianych.

Szacuje się, że na realizację tych działań potrzebne będą środki w wysokości około 300 milionów euro rocznie. Wymagane jest kreatywne podejście, takie jak bonifikacja poprzez zabezpieczenie wrzosowisk lub promowanie kultury paludiologicznej, w ramach której wilgotne torfowiska wykorzystywane są do celów rolniczych. Droga do renaturyzacji jest długa, ale znaczenia wrzosowisk dla ochrony klimatu nie da się przecenić. Czas ucieka, a ekscytujące pozostaje zobaczyć, jakie rozwiązania ostatecznie zaprezentuje rząd stanowy, aby zarówno przyspieszyć ochronę klimatu, jak i chronić interesy właścicieli lasów.