Zabójstwo 16-latka: aresztowano osobę ubiegającą się o azyl z problemami psychicznymi!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

W Getyndze 31-letni ubiegający się o azyl zostaje aresztowany pod zarzutem morderstwa; oczekuje na opinię biegłego w sprawie winy.

In Göttingen wird ein 31-jähriger Asylbewerber wegen Mordverdachts festgenommen; ein Gutachten zur Schuldfähigkeit steht aus.
W Getyndze 31-letni ubiegający się o azyl zostaje aresztowany pod zarzutem morderstwa; oczekuje na opinię biegłego w sprawie winy.

Zabójstwo 16-latka: aresztowano osobę ubiegającą się o azyl z problemami psychicznymi!

Szokujące wydarzenie wywołało w ostatnich dniach zamieszanie w Getyndze. W piątek 31-letni mężczyzna, któremu odmówiono azylu z Iraku, został aresztowany po tym, jak podejrzewano go o umyślne popychanie 16-letniej dziewczynki pod przejeżdżający pociąg na stacji kolejowej we Frydland. O poważnym morderstwie zgłoszono do wydziału zabójstw wkrótce po śmierci młodych ludzi, gdyż prokuratura ze względu na okoliczności uznała, że ​​było to morderstwo. Śledczy zgadzają się, że jest mało prawdopodobne, aby był to po prostu wypadek, ponieważ 16-latek rozmawiał przez telefon w momencie zdarzenia i uderzył w bok pociągu, według Göttinger Tageblatt.

Podejrzanego znaleziono wcześniej na stacji kolejowej po tym, jak kilkakrotnie wszczął zamieszki. Początkowo jednak nie było pilnych powodów do aresztowania, dlatego został tymczasowo zwolniony. Jednak mężczyzna ponownie zwrócił na siebie uwagę, gdy zabrano go do granicznego obozu przejściowego we Friedland. Tam wykazał zaburzenia psychiczne i został przyjęty do Kliniki Asklepiosa. Dopiero ślady DNA znalezione na ciele rannego nastolatka doprowadziły do ​​jego późniejszego aresztowania. Ta próbka DNA pochodziła z poprzedniej sprawy i odegrała kluczową rolę w identyfikacji podejrzanego, który obecnie przebywa w ośrodku poprawczym i milczy na temat zarzutów.

Raport psychiatryczny i kroki prawne

Wkrótce zostanie uzyskana opinia psychiatryczna dotycząca winy 31-latka. Już wcześniej zdiagnozowano u niego schizofrenię, co rodzi pytania dotyczące jego winy podczas ewentualnego procesu. W międzyczasie minister spraw wewnętrznych Dolnej Saksonii Daniela Behrens skomentowała przepisy dublińskie, które regulują rozmieszczenie osób ubiegających się o azyl w Niemczech i Europie. Behrens podkreślił pilną potrzebę zajęcia się istniejącymi problemami procedury dublińskiej w celu znalezienia realnych rozwiązań i przestrzegł przed niebezpieczeństwem, że tragiczny incydent może zostać wykorzystany do wzniecania ksenofobii i nienawiści, jak Göttinger Tageblatt.

Procedura dublińska, która gwarantuje, że wnioski o azyl są rozpatrywane tylko w jednym państwie członkowskim UE, ujawnia wiele niedociągnięć po kryzysie uchodźczym w latach 2015–2016. Kwestia ta ma znaczenie nie tylko dla osób ubiegających się o azyl, których ona dotyczy, ale także dla sytuacji bezpieczeństwa w państwach członkowskich. Od tego czasu Komisja Europejska przedstawiła propozycje reform mających na celu fundamentalną rewizję procedury dublińskiej i optymalizację odpowiednich procesów urzędowych, jak podaje [BAMF](https://www.bamf.de/DE/Themen/AsylFluechtlingsschutz/AblaufAsylverfahrens/Dublin procedura/dublin procedura-node.html).

Wyzwania rozporządzenia dublińskiego

System dubliński, istniejący od 1990 r., został pierwotnie wprowadzony w celu uregulowania rozpatrywania wniosków o azyl i uniknięcia wielokrotnych wniosków. Jednak w ostatnich latach coraz wyraźniej widać, że ma on istotne słabości. Chociaż w latach 2012–2016 liczba wniosków o azyl w UE gwałtownie wzrosła, wdrażanie rozporządzenia dublińskiego pozostało nieskuteczne. Jedynie niewielka część przekazań faktycznie została zrealizowana, a powrót osób nieuprawnionych do azylu również okazał się trudny, jak pokazują analizy Parlamentu Europejskiego.

Obecna sytuacja, w której dochodzi do tragicznych wydarzeń związanych z kwestiami azylu i migracji, rodzi ważne pytania o zagrożenie dla praw podstawowych osób ubiegających się o azyl. W szczególności ochrona praw dzieci i małoletnich bez opieki musi znaleźć się w centrum wysiłków reformatorskich. Należy bardziej sprawiedliwie podzielić odpowiedzialność za wdrożenie rozporządzenia dublińskiego, a aby kompetentnie i humanitarnie stawić czoła wyzwaniom, niezbędna jest ściślejsza współpraca między państwami członkowskimi.