Vakbonden eisen vrede: geen herbewapening voor Duitsland!

Vakbonden eisen vrede: geen herbewapening voor Duitsland!

Op de vakbondsconferentie “Win ​​de vrede, niet de oorlog!” in Salzgitter, dat plaatsvond op 11 en 12 juli, werd een duidelijk signaal afgegeven tegen militaire opbouw. Ruim 225 vakbondsleden en ongeveer 1.000 andere deelnemers volgden het evenement via livestream. Deze conferentie werd georganiseerd door de Rosa-Luxemburg-Stiftung samen met IG Metall Salzgitter-Peine, en ook bekende vertegenwoordigers van de Belgische vakbonden, maar ook leden van de Bondsdag en het Europees Parlement waren aanwezig. De opening door Ulrike Eifler maakte duidelijk dat de vakbonden een actief onderdeel moeten zijn van de vredesbeweging.

Matthias Wilhelm, de eerste vertegenwoordiger van IG Metall Salzgitter-Peine, had scherpe kritiek op de financiering van bewapening en omschreef de situatie in Palestina als genocide. Hij maakte duidelijk dat een bewapeningsbeleid gebaseerd op sociaal partnerschap niet mogelijk was en verwees naar een aanvraag tegen herbewapening uit 2022. Dierk Hirschel, hoofdeconoom bij ver.di, wees er in zijn analyse op dat het speciale fonds van 100 miljard euro grotendeels naar grote wapenbedrijven was gestroomd. Volgens Hirschel schaadt het investeren van dergelijk geld in militaire projecten de sociale infrastructuur in Duitsland en is het op de lange termijn onproductief.

De eisen van de vakbonden

De conferentie was ook een plek voor reflectie op de toenemende militarisering, vooral in het onderwijs. Een jongerenpanel besprak de effecten van oorlogspropaganda op scholen en universiteiten. Ook het verzet van migrantenjongeren voor de vrijheid van Palestina, vertegenwoordigd door Yusuf As van de DIDF Youth, werd besproken. Dit laat zien dat de vredesbeweging verdeeld is, met verschillende opvattingen tussen de jongere en oudere generaties. De gemeenschappelijke oproep was duidelijk: vrede kan alleen worden bereikt door weerstand te bieden tegen sociale bezuinigingen, banenverlies, militarisering en oorlog.

Parallel aan deze ontwikkelingen eist een brede alliantie van vakbonden dat het grootschalige wapeninvesteringsbeleid dat in Duitsland en de EU wordt besproken, wordt stopgezet. Deze planning van een bewapeningsprogramma dat naar verwachting honderden miljarden euro's zal kosten, wordt gezien als voorbereiding op oorlog. De terugkeer van de militaire dienstplicht is tevens bedoeld om personeel naar de krijgsmacht te lokken. In plaats daarvan concentreren de initiatiefnemers zich op het vermogen om vrede te sluiten en pleiten ze voor grotere investeringen in civiele domeinen zoals onderwijs en gezondheidszorg. Deze gebieden zouden niet alleen de levenskwaliteit kunnen verbeteren, maar ook meer banen kunnen creëren, wat de druk op de arbeidsmarkt effectief zou verlichten.

Een nieuwe vredesorde

De Duitse Federatie van Vakbonden (DGB) is ook actief betrokken en roept op tot een vredes- en veiligheidsorde gebaseerd op de principes van de Verenigde Naties. Dit zou het mogelijk maken conflicten op te lossen via diplomatie en crisispreventie. In 2025 worden immers wereldwijd een recordaantal gewapende conflicten verwacht, met verwoestende menselijke verliezen.

De DGB vindt het essentieel dat de stijging van de defensie-uitgaven niet ten koste gaat van het sociaal budget of onderwijs en onderzoek. Het geld van de staat moet altijd het welzijn van het volk dienen en niet voor militaire doeleinden. Daarom is een solide toewijding aan de basiswaarden van de liberale democratie en de sociale markteconomie vereist. De internationale politiek, gekenmerkt door concurrentie tussen grootmachten, roept op tot een heroverweging waarbij vreedzaam samenleven centraal staat.

Over het geheel genomen laat de vakbondsconferentie zien dat er een nieuw begin plaatsvindt binnen de vakbonden, wat getuigt van moed en vastberadenheid in tijden van herbewapening. Vrede en sociale rechtvaardigheid moeten hand in hand gaan. De vakbonden hebben het woord en het is tijd voor beleidsmakers om te luisteren.

Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u een kijkje nemen op Yeni Hayat, Trade Unions Against Armament en de DGB.