Schokkende waarheid: inheemse vrouwen in Canada gevangen tussen geweld en discriminatie
Op 27 november 2025 komt de dubbele achterstand van inheemse vrouwen in Canada aan bod, gekenmerkt door geweld en ongelijkheid.

Schokkende waarheid: inheemse vrouwen in Canada gevangen tussen geweld en discriminatie
Wat is er aan de hand in Canada? Een schaduw heeft de inheemse vrouwen van het land overschaduwd en dat is al jaren zo. Vrouwen van inheemse afkomst vormen slechts vier procent van de vrouwelijke bevolking in Canada, maar zij worden geconfronteerd met een schokkende realiteit. Zij vormen bijna een kwart van de vrouwenmoordslachtoffers en lopen twaalf keer meer risico om vermoord te worden dan andere vrouwen in het land. Dit melden onze collega's Frankrijk Cultuur in een inzichtelijk artikel.
De tragedie van de situatie kan ook worden gezien in een regeringsrapport uit 2021 dat wijst op aanzienlijke sociaal-economische ongelijkheden, met hoogtepunten als: hogere werkloosheid, lagere inkomens en een bijzonder hoog percentage alleenstaande moeders. Ook hebben deze vrouwen tussen hun 15e en 19e levensjaar een vier keer zoveel kans om zwanger te worden. Ook is hun levensverwachting 5 tot 10 jaar korter dan die van niet-inheemse vrouwen.
Strijd en verzet
De redenen voor deze omstandigheden zijn diepgeworteld. Geweld in gemeenschappen wordt vaak niet gerapporteerd, het isolement van reservaten verergert het probleem, en institutionele discriminatie laat grote littekens achter in het zelfverzekerde leven van deze vrouwen. Een dringende stap in de goede richting was het Nationale Onderzoek naar Vermiste en Moorde Inheemse Vrouwen en Meisjes (ENFFADA), gelanceerd in 2016. Het eindrapport, gepubliceerd in 2019, omschreef de moorden als ‘genocide’ en slaagde erin de kwestie op de politieke agenda te krijgen.
Radio Canada benadrukt hoe belangrijk deze discussies zijn voor het vergroten van het politieke bewustzijn op federaal en provinciaal niveau.
Sindsdien hebben veel inheemse vrouwen zich gemobiliseerd en genetwerkt met andere feministische bewegingen. Maar niet alleen in Canada, maar ook in andere delen van Amerika, zoals Peru, strijden inheemse vrouwen dagelijks tegen geweld en onderdrukking. Ook hier blijkt uit onderzoek dat vrouwen van inheemse afkomst met soortgelijke uitdagingen worden geconfronteerd. 74,7% van de Quechuasprekende vrouwen in Peru maakt melding van ervaringen met geweld door hun partners.
Schokkende praktijken en een duister verleden
Een blik over de grenzen heen laat zien dat het lijden niet op één plek blijft. Schokkende berichten over gedwongen sterilisaties in Canada werpen nog meer licht op het probleem. Sinds de jaren zeventig zijn duizenden inheemse vrouwen zonder hun toestemming gesteriliseerd. Uit een onderzoek van de Senaat onder leiding van senator Yvonne Boyer bleek dat minstens 12.000 vrouwen getroffen zijn. Gedwongen sterilisatie wordt nu geclassificeerd als een misdaad tegen de menselijkheid, een feit dat wijst op enorme sociale en juridische veranderingen dagelijks nieuws gerapporteerd.
De duisternis die over deze verhalen hangt, wordt verlicht door de woorden van overlevenden zoals Liz, die vertelt hoe ze eind jaren zeventig gedwongen werd een sterilisatie te ondergaan omdat ze dreigde de baby te verliezen. Bovendien is de toegang tot ondersteunende diensten voor veel van deze vrouwen ernstig beperkt als gevolg van taalbarrières en discriminatie.
De weg naar genezing en bescherming van inheemse vrouwen is rotsachtig. Het vereist vertrouwen, moed en niet-aflatende inzet van gemeenschappen, het maatschappelijk middenveld en autoriteiten. Het is tijd dat deze vrouwen worden gehoord en dat hun verhalen worden gehoord, zodat er eindelijk verandering kan komen. Omdat, zoals de moeders en dochters van de gemeenschappen zeggen: “Geen enkele vrouw en geen meisje is heilig.”